خوشه ی نارنج

هنوز شارح صبرست ، هنوز سوی بهاران
چقدر خرمن یخ ریخت ، درین ادیم هراسان
پر لطیف گشوده ، به گیلیاری حزنش
عقاب هوسم پیروز، پریِ قامت طوفان
غزالِ در حرم نور ،به اذن بافه ی تقدیر
همان الهه ی زیباست ،همان ستوده ی طرلان
زنی که فلس حضورش، ز آبهای غریبست
نگاه هشته به قانون، زنی ، فراتر از ادیان
زنی خروش ضیافت ، زنی شریف چو خورشید
پر از اصالت حوا، نجیب - دُر درخشان
چقدر چیره به فکرست ، فروغ صبح رگانش
چقدر نغمه نهانست ، به گام خسته ی باران
کرشمه -صوفی فرخ ، به چشم جام عسلریز
پرید مرغ شنی رنگ ، به فوج ساحت ایمان
 عزیز !خوشه ی نارنج ، بزرگ ، پاکتر از پاک
شراب طاقه ی فردوس، میان مشعر گلدان
همیشه مادر نیکو ، هماره نفحه ی مینا
بلور نازگل من ، تویی تو ، ماه فروزان ...

بهمن۱۴۰۰