جشنواره ی شعر سروش - سروش 3

امید که سبز بماند این شعر سروش
نبض قلمتان سبز

درود بر شما دوست گرامی 🌺🌺🌺

استاد عزیز .
پدر و دختر هر دو شاعر و هر دو ارزشمند .
موفق باشید.

درود

بداهه ای تقدیم شعر زیبای شمابزرگوار
مستی شعر سروشت
قابل انکار نیست
مست شعرت گشته ام
،دیگر مرا هشیار نیست

سلام ‌بر شما شاعر خلاق و مهربان
زیبا بود

بنام آنکه مهربان است
و
ساده. و زدیک دورود بر شما

درود های فراوان استاد رضاپور عزیز
موفق و پر نشاط
در پناه حق
🌷🌷🌷

سلام و روی چشم جناب رضاپور و محمد علی عزیز. به محض این که به رمز و رموزات شعر سروش پی بردم و احساسم به آن سمت چرخید و فرصتی یافتم هدیه ای ناقابل اما صادق تقدیم خواهم کرد. فعلا باید همه سروش هایت را بخوانم یک به یک

سلام جناب رضاپور
قلمتان مانا

سلام جناب رضاپور
موفقیت روزافزون شما را آرزومندم

سلام و درود جناب رضا پور . بنده به شما قولی داده بودم که سروش سرایی را تمرین کنم و یاد بگیرم. راه حلی که بنظرم رسید استفاده از ضرب آهنگ سروش داخل غزل هایی است که می خواهم سرهم کنم. منتظر باشید تا غزل شماره 1 از اینجانب برسد در موردش نظر بدهید. متشکرم

جناب سبکبار گرانقدر

شعری در گونه ی سه گلشن
تقدیم تان:


سه گلشنی در مکتب ادبی نورگرایی

(آغازگر:)
اسپند بود و زمزمه ی مادر:/
"إِنَّ مع العُسر یُسرا"//

(پیکره:)
ماییم و روزگار پر از بیداد، این آزمند درپی ویرانی/
ما، ناخدای کشتی تقدیریم، در شامگاه تیره ی طوفانی/

آخر رسیده ایم به بندرگاه، با هر تلاش و رنج و دعایی بود/
بندر ولی خودش چقَدَر خستَه ست! انگار مانده در ره طولانی/

بندر زخمی است/
بین این همه آسمانخراش/
کودکی گم شده/گمشده است/
دور از دامن دریا/
بی شک در بندر دریا گم کرده/
جان ها راحت گم می شوند/
و دلتنگی دلتنگی دلتنگی/
دومینوی بی پایانی در شهرِ... آه(!)/

از شهر هیچ لطف نخواهد ماند‌‌‌، یاران! اگر ترانه نپردازیم/
نذر نبات و چای بجای آریم! برپا کنیم رسم غزلخوانی//

(پایانبخش:)
باران! چقدر چای تو، خالی بود! باران! چقدر شعر تو روح افزا ست!/
شهری مباد بی نَفَس باران، جانم به این هوایِ/
غزل-/
باران.//


ویژگی های مکتب نورگرایی بطور
بسیار خلاصه:

نگرش توحیدی به پدیده ها در نظر و عمل و ترسیم آن در موقعیت های دنیای امروز، فراخوانی اندیشه های نورگرا از هر دین و مرامی و از هر سرزمینی با هدف ایجاد جبهه ای مشترک در برابر افکار ضد معنوی بویژه افکار صهیونیستی آخرالزمان، بهره گیری از ویژگی های مثبت سنت و دنیای پسامدرن بطور همزمان و در یک اثر واحد، توجه ویژه به میهن و بازآفرینی ارزش های مثبت میهنی نه در چارچوب ناسیونالیسم اومانیست غربی بلکه در چارچوب بومی گراییِ در مسیر توحید، کاربرد نور، رنگ، عطر، طعم و... برای تبیینِ عینیِ انتزاعیاتِ الهی بصورت نسبی‌ و همچنین برای تسلای انسانِ آزاردیده از دنیای پسامدرن معنویت گریز و....