سایه‌های بی‌رمق

درودبرشاعرعزیزاین شعر
غزلی دلپسندوزیبا بود
زیباشروع شده ومخاطب را ازهمان اول خیلی خوب باخودهمراه می کنه شاعر،
گرچه کمی ازلحاظ تصویری ازبقیه ی بیتها شایدضعیف ترباشه اما
وقتی که میگویدبیزارم از صبوری خوددرعذاب ها
مخاطب بقیه شعررامی خواندکه ببیند چه عذابی
قافیه وردیف ووزن شعرهم مشکلی ندارد
ارتباط معنایی بیتهاهم باهم عالی است
تصوبرسازیها هم خوب ودلنشین است
وهمین مخاطب رابیشترمجاب به خواندن بقیه ی شعرمی کند. درواقع شاعرگله می کندازدردهای خودش اما بازبانی بسیارلطیف وشاعرانه واین خود امتیازاین شعراست
بخصوص دربیت دوم وآخر تصاویربسیاردلنشین هستند
فقط واژه ی دلم دوبارتکرارشده واگربشود یکی راکم کرد بهتره گرچه این تکرارهم آنقدرتوی ذوق نمیزند...
مخصوصا تیک نقدرافعال می کنم که مهجورنمانداین شعرزیبا
گاهی اوقات اشعاربسیارزیبایی درسایت منتشرمی شود اما به دلیل اینکه صاحب اثرکم فعالیت می کنداصلا دیده نمی شوند......
باآرزوی موفقیت بیشتربرای این بانوی عزیز