خوش آمدی

یک جفت چشم خیره به رویا
دیگر درون هیچ سری نیست
تا دور ها مشاهده کردم
از دوره گرد ها خبری نیست
رفتی و بعد از آن که تو رفتی
از من هنوز هم اثری نیست
می خواهمت هنوز ، نخواهم
اینگونه بی ترانه بمیرم
می خواهم عاشقانه بگویم
می خواهم عاشقانه بمیرم
بگذار تا نهالِ جوانم
شاد و پر از جوانه بمیرم
من در خودم وجود ندارم
بگذار روی شانه ات امشب
این اشک ها ی منتظرم را
با هر دو دست ، فرد غریبی
در سینه اش فشرده سرم را
باز آمدی که باز بگیری
فریاد های بی اثرم را
می خواهی از کجا به چه نحوی
امشب در آوری پدرم را؟
آه ای ترانه ها به چه علت
خونین شدید در جگر من؟
آوار شعر های قدیمی
سنگین شدید روی سر من
قلبت کجاست سینه ی خالی؟
دُنبت کجاست کره خر من؟
می مردی یک سراغ بگیری؟
من دوست دارمت خبرِ
مرگم دوباره مثل همیشه
خوابیده در کنار من آرام
در قبر تازه ایی که تو کندی
شد سرکش جنون زده ایی رام
حُکمت قبول حضرت قاضی
دارَت بلند چوبه ی اعدام
حالا که دشمنان عزیزم
با خنده آمدند به هنگامِ
رفتنم خوش آمدی ای دوست
منت گذاشتی به سر من