يکشنبه ۲ دی
|
دفاتر شعر علی حقیری ( اَلیَسَع)
آخرین اشعار ناب علی حقیری ( اَلیَسَع)
|
ای که با چشمِ خمارت به فنا رفت دلم
تو بگو کِی؟ زِ چه راهی؟ به کجا رفت دلم؟
دلِ دیوانه ی من خاکِ رهت بود و دریغ
تو جفا کردی و ز این جور و جفا رفت دلم
مَلِکا تاجِ تو را خونِ دلم زینت داد
منتی نیست ولی داده بها رفت دلم
کاش در راهِ دگر خود به تباهی میداد
به دو چشمانِ تو سوگند خطا رفت دلم
شبِ رفتن شبِ تاریک و و شبِ تلخی بود
نا امید از کرم و رحمِ خدا رفت دلم
حال من ماندم و این سینه ی خالی از دل
تو ببین از غمِ تو تا به کجا رفت دلم .
|
|
نقدها و نظرات
|
سلام و سپاس جناب عزیزیان بزرگوار بله حتما 🙏🌷🙏 | |
|
درود بر شما دوست عزیز خواهش میکنم🙏 " داده بها " به معنی این که قیمت را پرداخت کرده و به نوعی تاوان داده است . بیت بعد هم یعنی سوگند میخورم که دل من راه خطا رفته است . " داده بها " و " دوچشمان" ممکن است استفاده نشده یا کم استفاده شده باشند اما بعید میدانم غلط باشند ، اما بخشی از نقد شما هم به جا است . 🌹🙏🌹 | |
|
سلام بر شما بله گناه است نا امیدی از رحمت الهی اما روزگار است دیگر گاهی حال شاعر پر از نا امیدی میشود | |
|
سلام و سپاس زیبا نگاهید سلامت باشید 🙏🌷 | |
|
👌👌👌👏👏👏🌹🌹🌹🌹 به امید ظهورشان | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
زیبا بود و لذت بخش 👏👏🌺🌺
در مورد " دو چشمان" اگر نیاز دیدید از دوستان اهل فن مشورت بگیرید که محل ایراد نباشد 🙏