سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 31 فروردين 1403
    11 شوال 1445
      Friday 19 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        جمعه ۳۱ فروردين

        آشنای زمانه

        شعری از

        حسن مصطفایی دهنوی

        از دفتر دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی نوع شعر ترجیع بند
        ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۰ ۰۷:۳۹ شماره ثبت ۱۰۴۶۰۵
          بازدید : ۲۰۰   |    نظرات : ۲
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر حسن مصطفایی دهنوی

        « آشنای  زمانه »
        الا    ای     آشنای     این      زمانه          
        بگو  با   من  چه  سازم  زین  میانه
        نه   بگذارد  قناعت   پیشه    سازم           
        نه     بر سود    جهانم    می رسانه
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خِشت و گِل من
        نه   حکم   حق را  بر   پا    گذارد          
        که   جهل   شیطان   را  وا  گذارد
        نه حرف  حق  را  بر   من   شمارد          
        نه  بگذارد  که  حق ، ثابت   بماند
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        به    دیدم   آن   تفنگ  دار    زمانه           
        مرا   بر   تیر  خود  ، کرده     نشانه
        رسوم    عالم     بگذشته  ای     را          
        دمادم    می کند    بر    من    بهانه
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        به کنج  فقر  ماندم    سالها    بیش          
        ندیدم   بی غمی  از  شاه و درویش
        ندیدم     یک   نفر   دلشاد    باشد          
        که دلشادی  نماید  با  کم  و  بیش
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        چو   روحم  از بدن  بیرون  خرآمد          
        نشان   از   هستی ام    دیگر   نماند
        زمانه    پیکرم   را    خاک    سازد          
        جدا  گردد  ز  هم ،   با هم    نماند
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        بیا   جانا    نظر  کن   بر  دل   من           
        ببین  اشکال و درد  و مشکل  من
        به دنیا در   کجا     بُد   منزل   من            
        کجا    بُد      پایگاه     اول     من
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        بود   صبر   و  تحمل  حاصل    آن            
        ره   صافت   نماید   این    دل  من
        ره صاف ازقناعت  پیشه گان است            
        قناعت   برگزیند    این    دل   من
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        چرا   این  غم  نهادن  بر   دل   من            
        بسازن   کوزه هایی  از  گل    من
        چرا     آزار      من   جوید   دمادم            
        چرا  دنیای دون  شد   دشمن   من
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        ندانم   در   کجا    بودم    ز    اول          
        ندانم   در  کجا   رفتن     در  آخر
        از  این  دنیا  نمی  دانم  چه خواهم           
        زیانش ازکه بُد، سود ازکه خواهم
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        زیان    سود    من     باشد     بهانه          
        کجا  بر  سود    ما    گردد   زمانه
        نظر   بر  هر   کجا    انداختم   من          
        تقل‍ّب   بود   و     تزویر   و    بهانه
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        هیولا  نیک و بد    از   خود   ندانه          
        خودش   را   می چراند   در   میانه
        هر آنکس  فکرکار نیک و بد کرد           
        بیامد    تیر    محنت    را     نشانه
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        خدا     را    ای    رفیقان    آشنایی           
        شما    را    با  دل    من    با وفایی
        دل    من    آشنا    نَـبْود   به    دنیا           
        که   دنیا  با  من  آرَد    بی   وفایی
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        بیا جانا   نصیحت را  بکن   گوش           
        به طول  عمر خود  منما    فراموش
        به  سود  خود  مجو  آزار   مخلوق           
        که  سود جاودان  دریابی از هوش
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        شکایت کردن  از  دنیا ،چه سودی           
        ز   اول    صید    دنیا  ،  تو   بودی
        چو صید  افتاد ای  در دست  صیاد          
        تو خود این  نکته را ،کی  آزمودی
        امان  از من ،فغان  از  این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        غم  دل  با  تو  گفته ام   ای  برادر           
        فرو رفتی ای به گِل خود را  درآور
        به  راه   باطل  و   بیهوده   مشتاب            
        در   این  دنیا   دون ، هستی  شناور
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        تو بشنید ی   سخن   آرایی  ام   را            
        تو دیدی  نقشه  و  معماری  ام   را
        به دانا  دل،  دَمی  آسایشی   نیست          
        زِ دست خود  مده  هوشیاری ام  را
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        کسی نگذشت از این دنیای دون  شاد          
        ز دست  حیله اش صد  داد و بیداد
        به   ناکامی   کشاند   هر    جوانی           
        مگر   نـشنیده ای    آوای    فرهاد
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        نماز    نیمه   شبهایم ، اداء       شد           
        شب و روزم  همه  صرف  دعا شد
        به   عمر   جاودانی      پی    نـبردم           
        بهار     نوجوانی ام    کجا       شد
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        حسن  این شکوه و این  داد وفریاد          
        کجا   دنیای   دون   را   کرد  آباد
        شکایتها   به  دنیا  بوده  و   هست           
        مگر   نـشنیده ای    آوای    فرهاد
        امان  از من ، فغان  از این  دل  من
        چه دیواری شود ،خشت و گل من
        ٭٭٭
        دیوان  اشعار  حسن مصطفایی دهنوی       
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۵ شاعر این شعر را خوانده اند

        فاطمه گودرزی

        ،

        علیرضا مرادی( مراد )

         ،

        سید علی کهنگی (واسع)

         ،

        سینا سجودی

         ،

        حسن مصطفایی دهنوی

        نقدها و نظرات
        علیرضا مرادی( مراد )
        علیرضا مرادی( مراد )
        چهارشنبه ۱۹ آبان ۱۴۰۰ ۱۸:۲۵
        درودتان زیبا بود
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        حسن مصطفایی دهنوی
        حسن مصطفایی دهنوی
        جمعه ۲۱ آبان ۱۴۰۰ ۰۸:۰۵
        درود ها
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        ارسال پاسخ
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲۳ ساعت پیش         محمدرضا آزادبخت محمدرضا آزادبخت
        ۲ روز پیش         علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق
        ۳ روز پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۳ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۵ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۷ روز پیش         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        ۸ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        حر پارسی

        دیگر بس است ندیدن رویت حبیب من میخواهمت که دیدن رویت مرا بس است
        طاهره حسین زاده (کوهواره)

        مجموعِ کهکشان ها در نظم و با صلابت ااا بر دُور عشق گردند
        شاهزاده خانوم

        تمام حرف من اینه نباشی بی تو می میمیرم
        ساسان نجفی

        یک شعر عاقلی و دیگر شعر عاشقی است اا سعدی یکی سخنور و حافظ قلندر است
        علی مبین(بغض دلتنگی)

        تو را دوست دارم همین جا نوشتم بخوانی اا نوشتم فلانی نگویی نگفتی زمانی به گفتن نباشد به احساس و رفتار و قلب است به گفتن اگر باشد از ما تو بهتر توانی

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0