صل الله علیک یا ثارالله
از سوی خدا رمزِ بقا بود حسین
آیینِ شریفِ مُصطفی بود حسین
در حلم و علم و فهم و اخلاق و مَنِش
فرزندِ علیّ ِ مرتضی بود حسین
در غایت ِ مهربانی و حُجب و خلوص
آیینه ی فاطمه نَما بود حسین
عیناً خودِ مجتبی حسن برادرش
تفسیرِ محبّت و رضا بود حسین
مولای جهانیان اَخویِ زینب
بر عدل نَفَس ، شاهِ سَخا بود حسین
آرام و شکوه و جلوه ی اقیانوس
بر عرش و فرش دستِ عطا بود حسین
آزادگی از حسین آموخت رَوِش
مصباحِ شبِ راهِ صفا بود حسین
عبّاس بدونِ او نمی ماند دَمی
دلدارِ قَمَر شَمسِ ولا بود حسین
صدرِ خیمه ، اساسِ جریانِ فُرات
میرِشعف و حُسنِ سَرا بود حسین
هانی ، مُسلم ، زُهَیر ، حبیب وُ اَسلَم ...
بر جمعِ نجوم نورِ هدی بود حسین
اِنس و مَلَک و جِنّ و نباتات و جماد
با کلِ عوالم هَمنوا بود حسین
شیعه ، سُنّی ، یهود ، مسیحی ، لائیک
بر جمله ی خلق مُقتدا بود حسین
درمانِ هرآنچه نقص در هستی (حسین)
دردِ همه را شهدِ شفا بود حسین
فکر و هدف و بنیانَش : آزادی
اسطوره ی پَروازِ رها بود حسین
گرمای دل و روحِ حیاتِ بَشَری
سرمنشاءِ نورِ کِبریا بود حسین
عطرِ عشق و مَصدرِ اندیشه ی نیک
معنای درکِ ( هَل اتی ) بود حسین
لبهای لاله داشت در خطبه و عهد
بابای شهیدِ شُهداء بود حسین
یَل بود و دلاور و شَهِ سردَمدار
برنیزه سرش " صلح صَلا " بود حسین
فَرّ ایزدی است و پَهلوانی ، شاهی
از هرچه که فَر ، فَرا وَرا بود حسین
جاری به رگِ جهانیان عزّت ازوست
جانم به فداش "خونِ خدا" بود حسین