سیمایت

( سیمایت )

مستِ   زُلفانت   شدم  ،  حیرانِ   لبهایت   شدم
در  شبی   بیدار   من   ،  قربانِ   سیمایت   شدم
نغمه خوان ، شادی بکن ،  من  شاهِ  مستانم  دِلا
من   دگر   مَستانه ام   ،  فرهادِ   شیدایت  شدم
شب تو را  ای  ماهِ  تابان  نیست  خُفتن  بر  دلی
ای کِه را  گویم  که  من  عطشانِ  دریایت  شدم؟
بی تو ای سلطانِ خوبان ،  غم کِه را دارد حریف؟
ای  که  من  درمانده ام   ،  اَنبازِ  غم هایت  شدم
روز و شب را ای شقایق ، بر تو می خوانم که من:
یارِ   دلریشت   شدم   ،  دلریشِ  سیمایت   شدم

قالب: غزل
از: سجاد حقیقی (آرام)
وزن : فاعلاتن ، فاعلاتن ، فاعلاتن ، فاعلن