درد غم

(دردِ غم)

بامدادان  آمدم   تا  خواب   را   گیرم  زِ  چشمت
دردِ  غم  را  باز  گویم  تا  زَنَم  تیری  به  نامت
با  غَمَت  اشکی  فِشاندم   تا  ببینی  دردِ  من  را
تا  بگویم  تا   بگیری  زخم  دردم  را   به  فَهمت
یا  نِگارا  ،  درسِ  شادی  را  چرا  یادم  ندادی ؟؟
روز و شب را غم بِدادی ام تو ، ای نفرین به کامت
عمرِ ما را  با  غَمَت  کردی به  سر ، امّا  بِدان  پس
هست روزی بر تو ، ای لعنت به آن خَصلَت مَرامت

شعر در قالب: غزل
از: سجاد حقیقی ( آرام )
وزن: ۴ تا فاعلاتن