پنجشنبه ۹ فروردين
|
|
تاکی.! فریب ادعاها ی ساختگی
|
|
|
|
|
کاندیدا های پراشوب شهرما
دررودخانه پرازتمساح
|
|
|
|
|
تنها سکوتِ شب
برآیم مانده است
خیالَت را دستِ باد
سپرده ام که شاید
تو را برآیم
به ارمغان بیآورد.
|
|
|
|
|
آن زمان که کودکی بودی و من در دست تو
|
|
|
|
|
میروم در کوچه های بی کسی گم میشوم
|
|
|
|
|
شربت بزم گوارا باده به کام تو خوش
صبوی نوشین باده به جام تو خوش
آنچه
|
|
|
|
|
چند رباعی تقدیم نگاه زیبای شما
|
|
|
|
|
یاد داده ام به باد
که آمدنش را هو نکند
من با هوای تو خوش ترم
|
|
|
|
|
_سال هاست
نشسته ام
بر سر دوراهی...
|
|
|
|
|
قدم می زدی
روی احساسم
درکوچه پس کوچه های
فصلِ برگ ریزان
|
|
|
|
|
نگاهم خسته از دیوار دیدن ، دار میخواهم
|
|
|
|
|
یکدم نه بنشینم مگر در دیده بنشانم تو را
|
|
|
|
|
جهان کشتزارِ عمل های توست
کتابی قطور از غزل های توست
|
|
|
|
|
ای شناگر در دلِ دریاییام
آتشِ پُر شعلهی یلداییام
باز گرد ای موجِ بازیگوشِ من
...
|
|
|
|
|
سخت است چو مردان خدا رنگ نداشت
با خلق جهان دوست شد و جنگ نداشت
|
|
|
|
|
ما گروه دوستان هستیم به نام تنبلک
|
|
|
|
|
با دلم یک بارِ دیگر بی وفا دیدار کن
|
|
|
|
|
بر عهد خویش از دل و جانت وفا کنی
|
|
|
|
|
آن که جنگ آغازید
به جنگ نرفت
آن که مرگ را ستود
کشته نشد
آن که سودای سلطه به سر داشت
بر خَیل
|
|
|
|
|
ناگهان یادش که می افتم
دلم رنجیده خاطر می شود
ناگهان قلبم چه غمگین و
|
|
|
|
|
خدا در سرانگشتان صاف نقاشیست
|
|
|
|
|
دختر سی سالهٔ کتاب فروش...
|
|
|
|
|
روز مرگ من هم فرا خواهد رسید...
در بهاری...
|
|
|
|
|
لحظه ها عریان زِ معنا چشم بگشا روحِ ماه / ای رزِ توسن ، هراسِ شب ،نوازش هایِ ماه
|
|
|
|
|
هر آنچه داشتم روزی ز کف دادم به نام تو
به دریا دل زدم اما شدم غرق سراب تو
|
|
|
|
|
دم پسین و غروب خوشرنگ و
ماه هم حوالی چهارده
|
|
|
|
|
شادان برو.اجتماعی
با اشک دنیا آمدم ، با اشک می میرم هلا
در زندگی بامعرفت، آزاده شو شادان برو
آ
|
|
|
|
|
وقتی مغزتقسیم میشد ، یارو درصفِ دماغ بود
|
|
|
|
|
این باده که در بادیه ام داد به بادم اا در تلخی ایام رسیده است به دادم
|
|
|
|
|
روح به غلتان بادم برد وکبیر پایان نبود
زخم امروز زخم
|
|
|
|
|
با خودت یک باغ از گلهای یاس آورده ای
|
|
|
|
|
_هربار
که نبودنت را
می بینم...
|
|
|
|
|
هیچ سربازی مثل تو ترسو نیست
|
|
|
|
|
بعد تو آهی شدم معتاد آهم کرده ای
|
|
|
|
|
دل من خسته و تنهاست بگویید کجاست
دل گریبان به سر ، آواره صحراست بگویید کجاست
|
|
|
|
|
آن کز او پیچ و خم افلاک را امکان است،
دیده در کنه ازل تا ابدش حیران است
|
|
|
|
|
آسمان را می نگرم ، باران است و باران
|
|
|
|
|
گر خطا کرده ام یار خطاپوش کجاست//
کشته مرا اهل دین سردی ایام چنین//
|
|
|
|
|
بر گل نشست قايق بى بادبان من
ناگاه تيره شد همه جاى جهان من
ماندم ميان ورطه اى از انتظار و ترس
|
|
|
|
|
من به همصحبتی آینه عادت ددارم
|
|
|
|
|
در ظلمت بی پایان با وضع پریشانت
بی شک نظری دارد بر حال تو جانانت
|
|
|
|
|
عاقبت چشمهی غزل خشکید، من پر از حس غربتم بیتو...
کو به کو در پی تو میگردم، پی قدری عدالتم بی تو..
|
|
|
|
|
💝گر بیایی تو ای یار زیبا💝
💝گر گذاری قدم بر سر ما💝
|
|
|
|
|
جانش جان من است صاحب قلب من است
او بغض کند آسمان گریه میکند......
|
|
|
|
|
خیالت جمع روی دست این دنیا نمی مانم
|
|
|
|
|
چشم تو شهر قشنگیست در آیینهی من
|
|
|
|
|
بر سر سنگ مزاری پدرم گفت این است
|
|
|
|
|
لبخندم هدیه توست
آسمانم آبی است
خانه دل روشن از امواج نور....
|
|
|
|
|
آبادی ام ، آباد میمانَد وقتی ،
آباد گردند اذهان
|
|
|
|
|
خوشا اِی بادبادکِ عاشق
میچرخیُ میرقصیُ آزاد
عشق در آغوشت پرواز میکند.
آگرین_یوسفی
|
|
|
|
|
باز روز رفتنت آمد دلم پر می زند
|
|
|
|
|
رفته ای و رد پای تو را...
|
|
|
|
|
با خنده گفت:می کُشَمت!دلبرانه گفتم خونم حلالت
|
|
|
|
|
هست از تو مرا هر آنچه از هستی هست...
|
|
|
|
|
دل از حسن کمالت عقدهادارد
|
|
|
|
|
قلب سردم خبر از عشق نداشت
|
|
|
|
|
از من رنجیدهتر بیهیچ آهی بگذر و
شاخههایم را ببر از بیخ کرمِ خونخوار
|
|
|
|
|
تمام لحظه ی من پر شد از خیال تو دوست
...
|
|
|
مجموع ۱۲۲۹۷۷ پست فعال در ۱۵۳۸ صفحه |