پنجشنبه ۶ ارديبهشت
|
|
|
|
یلدا شد و افسوس که از تو خبری نیست
بی تابم در این گله ها هم ثمری نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو نشستن به تماشای دریاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوش باش و میندیش ز خوی دگران
بربند دیده ی جویا ز روی دگران
خلق را رد و تایید قیاس از خویشست
ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای عشق دلم ، بود و نبودم تویی ،&&&
تو جان و نفس ، تارم و پودم تویی&&&
گر عشق تویی ، عشق زمینی خطاس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنام خدا
پائیز و نم نم بارانش با تمام طراوت هایش آنگاه که نفس ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جـهـان دوّار بـیـدادسـت و گـردانـنـده بیـدادگـر ..
عـلیـه جـبـر و اسـتبـداد رُک و بی‌بـاک مـی‌جـنگم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو زانویت به زانویم شرر داد
دو خط پیغام تو شب را سحر داد
صدایت نی نگاهت نی دوتا چشمت
عطارد بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غـــافلان ترک این نبــید کــنند /
تــــن پــویای خود قــــدید کنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یلدا
دختر بلند گیسوی سیاه چَشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...........................................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوست باشد در کنارت،به چه غوغا می شود
رودِ خشکِ آرِزوها، همچو دریا می شود
از صفایِ بودنش، دنیا دگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جنس خمار چشمات گم شده توی حافظ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می درخشد در شب طولانی اش نور امید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جای خالی‌ی تو را
با چه می‌توان پر کرد؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیرگاهان دریائی بودم،
--آبی و بیکران--
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یلدا شق القمر نیست فقط باید یک نخ بیشتر در هوایت دود کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدرت گرفتن عشق ابی افسانه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بــاز یــلدا عــزم رفتــــن دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب یلدا به بلندای نگاهت به نگاهم باشد
شانه های توقراراست که یک عمر پناهم باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چقد خوبه که با فکرت
دلم هر لحظه همرا(ه)شه
توو فال امشبم بازم
دلت مال خودم باشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ارزانی چله نشینی ات ، کنارمادر
بلندترین بوسه ها،به پای مادر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آمده ام
تابا ندای سکوت خویش
آیینه دار آویشن و آلاله ها شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلب ما را حکمت از این قصه ات سرشار شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر
هیچ قیصری
بر مُردن گوزن‌ها
نخواهد گریست...!
" برای مسعود کیمیایی "
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یلدا نام دلتنگی های من است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جنگ نابرابر چشمانت و دلم..
خلع سلاح شدم آن دم که غمزه زدی!
ع.موسوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غربتین روزگاری آخ نه یامان پیس دولانیر
گونی گوننن آدامی زندگیلیحدندع سالیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترنمِ باران در ناودان
مرا بُرد به خاطراتِ قدیمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دیر یافته
با تو از چه بگویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب، شب زیباست محفل ما
شب ، شب یلداست همدل ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تربیت نشانه ی مخصوص آدمی است
كآن لایق بزرگی خلاق اکبر است
بی ترب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یلدا
****
یلدا چو رسد، شب به یغما برود
پاییز هزار رنگ و زیبا برود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صحنه‌ای اینجا همه تصویر است و سخن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبیه منزوی ما را نگاهت منزوی کرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی نباشی کوچه‌های شهر بارانی‌ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیرهنت را
پوشیدم
و تو از پنجره نگاه می کردی
چگونه برف بر شانه های آدم برفی می نشیند؟
....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بریده طاقت قلبم پناه می خواهم
امید مرهمی از گرد راه می خواهم
زهرا مهدوی راد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو دوشادوش بودن در شب یلدا خوش است
واله و مدهوش بودن در شب یلدا خوش است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی پیراهنم از اشک مرا باریدی
در دل خاطره ای صاف بمن تابیدی
خاطراتت تا دم بغض مرا با خود برد
دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ویرانتر آن هستم ک بیادم بیافتد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کیست زهرا ؟ دخت ختم الانبیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدم اسفند و آتش در شب یلدای تو یلدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی که دلقک باش؛ در نقشم فرو رفتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا چله نشین شب یلدا گشتیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه سخت است زندگی
میان این همه اندوه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیرینیِ سوهان لبت صبر و متانت
از حاج حسین و پسرانش بربوده...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جاجتگه دل
عاشقت غرق تمناست نمیدانی تو
عشق تو هدیه زیباست نمیدانی تو
زندگی برگ خزانیست چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهره ی غم غبار شد
خانه پر از بهار شد
دست عطا بر سرما
بلبل نعمه سرا شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن انار و پسته و آجیل
شده در چشم مردمان به نخیل
ضعف و فقر و م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جاری شدی و ساغر و پیمانه شکستی
رفتی به سرِ قله ی قافِ دل نشستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سنگر نام آوران شب را سحر کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کس مرا از خاک ذلت نارهاند
جز صدای چکشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر انجام شد مردم ما به دور شهر ها آواره گی را
آسان دل برید از دین دانش. پی نان بر جفا افتاده گی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در انتظارِ دخترِ گیسو بلندِ یلدا
لبِ انارِ دل خورده ترک از سرخیِ شرم
می کنم آن را دانه
بند آمده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازم میاد چون همیشه
*******
یه روز از همین روزا
بازم میاد چون همیشه
میگه زمستون تو راهه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب منم و ماه ومی یادتو ای یار قشنگم
هرگز نتوان کرد برون از دل تنگم
امشب تویی و ساز و نی و شور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الهی تا جهان باشد به شادی در جهان باشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از فاصله ای نه چندان دور،
شنیده میشد صدای ،
لِخ لِخِ پای ، پیرِ زمستانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم هایت بیقرار
کوچه راه دلت
چون لاله زار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدم اگـر به علم خـدا ،پي نـبرده است
دستش مَزن و هيچ مگويش كه مُرده است
گـر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو بیند تکیه گاهش کنج غربت...،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی تو را با دیگری دیدم
ناگه شکستم لحظه ای در خود
دردی به دنیای دلم پیچید
اشکم چکید از گونه ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به آرامش ظاهرم نگاه نکن!
در من پر از بی قراری های مولاناست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران به رقص نشست
آمدن زمستان را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب تا برساند قدح خیره سرش را
روز از لب سیاره سوارِ دلِ بیدل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
که عاصی است درخت
از دردهای آلوده به شعر..
این اندام های مرده ی بی وزن..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یلدای من!
دختر چهار فصل دودمانم
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۶۵۵ پست فعال در ۱۵۴۶ صفحه |
سید هادی محمدی
سیاوش آزاد
بانام ویادخدا ودرودبرشما 
مهدي حسنلو
بهروز عسکرزاده
محمودرضا رافعی (رافع) 
نرگس زند (آرامش) 
یاسر کریمی 
