چهارشنبه ۲۹ فروردين
|
|
|
|
اشک آید ز چشم طوفانی
سیل آید به صورتش آنی
دل بگرید به یک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زلزله ای در دل من پا شده
باز نگاه تو هویدا شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مخروبه های عاشقی، آغشته تزویر هاست
آزاد از این ویرانه شو،دیگر تو شیدا نیسْتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب بیا و خستگی هایم جواب کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دور از همه نزدیک تو آشفته و حیران همه شب
خوابم همه رفتست به یک تنِ لرزان، پُرِ تب
رخ تو مانده کمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جام اشکم چون شود لبریزتر
تیغ ابرویش شود خونریزتر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من مُرده ام حتی نفس در سینه ام نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جگرگوشه! تو را جز من کدامین مرد می فهمد؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیمارم از لجاجتی کردی که صواب نبود
وادارم به خجالتی کردی که صواب نبود
از اوج، به زیر کشیدی عقابِ ج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر نیست در زندگی ات نیکی و جلال/زان پس ز ناعدالتی جهان منال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(عِطر گیسو)....
زنی شاید
به شب هنگام
شانه زندمویش را !
مقابل حوض
ماه می تابد
برگیسوان پریشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
واقعا طاقت ندارم باز برگردم به یاد ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز باران با ترانه بچگی
که اون پسر بچه بزگ شد و به یاد بچگی خودش
نوشت :............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یه عابد بود ،
به حالِ عبادت
به وقتِ هبوط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر شعر من ترانه ای
جاری چون
رودی هزاران ساله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدم اگـر به سـوي خـدا آرزو كـند
آنـجا طـواف كعبه حـق، بي وضـو كند
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقی دارد مرا امشب غزلخوان می کند
خانه دل را به یمن تو چراغان می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سراغَ‌ت را گرفتم از مَه و ابر و بیابان ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا نمی لرزد به هم دیگر کمک کنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کربلا یعنی وجودی پاک و قابل یافتن
نور عشقی بیکران در خانه دل یافتن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا ترانه ای از نو بهار هم باشیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای پهنه ی شگفت زمین، ای نگین فارس
ای خاستگاه کشور جنگاوران پارس
ای دشت سبز مرودشت،ای زادگاه شی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب به رنگ موی افشانت حسادت می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عبرت آموز تو از تاریخ عمرت نکن بی خود فنا.ظالم دنیا نشو ظلمی نکن پیموده کن راه خدا.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دوست بر دشمنـت متّـکـی بـمان
هـرگـز با آشـنـا ، هـمـسفـر نـبـاش ..
بــیـهـوده راه نــرو ؛ ردّ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیاهمچو خرابه است، مر و دنبالش
هرکسی رفت زدند به ضرب کینه بالش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر دانه اگر ...
مثل بهار تو بروید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیرانه سرم دل به ره عشق نهادم
بیمار نگشتم چو در این راه فتادم
عشق آمد و دل را به ره خویش
آور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوش تا گوش گلویم را بریدم!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درمیانِ آن قماشِ همچون خودم
که هیچیک نبودند از اوباش
آن آبگوشتِ بُزباش ،
سهمِ من ازآن دیزی سرا ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هـر آدم نيكويي تا نيك سِيـَر باشد
بر رتبه ي انسانـي ديدش به بصر باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا رب اندر شب قدر شب زنده داری میکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخون اینجا خزونه آسمون...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنا شد سازه هایی که ، بقصد دام ما را
بپا چون سست، گویای غم فرجام ما را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید که غروب کرد
کینه هایت را دور بریز
شاید فردا
بیکران را به تو هدیه دهند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست و بالم بسته است در انتها جامانده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنون باران به شهر ما صفا داد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو چراغی، توی تاریکی تو نوری
توی قحطی رفاقت ، معنیِ ناب حضوری
بیکران و بی زوالی ، خود دریایی
و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرک کشیده ام به دل از سر نردبان تو...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا! قلب من محجوب گشته - همانا نفسِ من معیوب گشته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر نیمکتی نشسته مردی تنها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به طعنه گفت : شکری به دانه نمکی
بسی بسوخت جگرها ز آتش تو یکی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میدانی نماز عشق چیست؟!
ان نمازی که با خاک پایت تیمم بشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بریدن نافت و با بی وفایی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سپاس خالقی سزد که جان ز جام پدر
سرشت و خاک تن آمیخت با مدام پدر
دمید در وجودمان هوای عشق علی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزلي طنز... به ياد ايّام جووني
(البته من كه از بچگي پير بودم! ولي شايد شما يه روز جوون بوديد)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شریعت چون قوانینِ عبور است
درآن وادی سکونت از قصور است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سد شکست و،
سیل برد ما را ،
بسوی غرقه ها
طوق ها آماده بود
بردند گردنهای ما را ،
بسوی حلقه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از نان شب و روز چنین افتادی
چون مال خودت به دست نادان دادی
مالت به خطر ز دست ناد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در طبیعت محو گل ها هستم و در یادِ من
جز رخِ زیبا و آن چَشمانِ رعنای تو نیست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با دل با ما بازی
نکن تو نازی نازی
شدم با تو همبازی
منم راضی توم راضی
شده بد رفتارت
عوض شده حس و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما غلام آل طاها بوده ایم از ابتدا
در رکاب عشق بودیم از نجف تا کربلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مکتب ادبی نورگرایی،
شعر پیشرو،
شعر سروش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به باد
گفتم:م
بوی ترا
آورد....به برم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عروسکم دق کرده
آه از
یک تنهایی بلند...
رها_فلاحی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا پنیر موجود است
و چند پوست خیار و نان خشک
جای نگرانی نیست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمنایی غیر ممکن از معشوقی که نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش با ناز تو ویران بشوم بار دگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فال چشمان قشنگه تو شنیدن دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در اروپا همه آثار پریشانی هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داری ئۆمرم،
برینێکی قووڵ لەپێێە
لە دەس تەوری تەنیایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بند پوتینش را محکم‌تر بست؛
وقتی که گفتم نرو!
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۳۹۶ پست فعال در ۱۵۴۳ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
و درودبرخواهرعزیزم 
سیاوش آزاد
محمد شریف صادقی
آذردخت شرقی(آذر دخت) 
آرزو عباسی ( پاییزه) 
