شعرناب

معلم.‌‌‌

اینروز ها ما متهم شده ایم به خیلی چیزها ،به راحتی خیال ، خانه نشین شدن های مستمر،بی تفاوتی وگاهی از سر دلسوزی نگاهی کوتاه ،باور کنید ماهم به سفید پوشانمان می بالیم ،سفید برتن نداریم اما دستانمان هم خالی نیست ،کم نداردخانه هایمان از کلاس های درسی که دلتنگشان شده ایم ،از دلتنگی گفتم ،چند روز پیش در مجله ایی یک قلم نو نویس به تمسخر گفت که شما چرا دلتنگ میشوید شما که مدام در حال استراحتید، نمیدانم ، دلم نشکست اما برای جامعه ایی سوخت که نویسنده اش سبکی ذهن دارد ودستانش قصد سیاهه نویسی میدانید برا گلایه کردن نیامده ام برای تشویق شدن هم ننوشتم فقط یک جمله وآن هم میدانم که میخوانی ؛
ما ایستاده ایم ساده،گاه درپس قضاوت های نادرست، تمسخرهای بی حد واندازه همراه با دستانی که شفا گرند در پویایی فرزندان این سرزمین ساده وبی ادعا
پیشاپیش روزتان مبارک


0