سیر و سفر در ادبیات

یاودود
موضوع：سفر با دوچرخه
یکی از شاعرانه ترین نوع سفر , سفر با دوچرخه است .
از انجایی که شاعر جماعت به پدیده ها و.جریانات مختلف زندگی از زاویه ی متفاوتی نگاه میکند و این نوع نگاه نیازمند صبر و اهستگیست , این نوع سفر برای شاعران عزیز پیشنهاد میشود . البته این نوع از سفر سختی های مخصوص خودش را دارد ولی سختی هایش هم شاعرانه و زیباست . زندگی در چادر و گیر افتادن در باد و بارون و حتی فرار کردن از دست سگ های گله , کلی ادرونالین خون را بالا میبرد . خوشبختانه در کشوری امن و چهارفصل زندگی میکنیم که نیاز ما را برای دیدن جاهای دیدنی براورده میکند . از همین فردا تصمیم بگیر که یک دوچرخه داشته باشی . بعد روی دوچرخه ات نامی بگزار . دوچرخه ی من خودش قبلا نام داشت که خریدمش . اورلود مدل پرستو . طولانی ترین مصافتی که با پرستو رکاب زدم , فکر کنم پنجاه کیلومتر بوده که در زمان دوساعت و ده دقیقه به مقصد منو رسانده . مقصد هم انجمن شاعران جوان بود . هر هفته میرفتم انجمن و تو راه کلی سوژه ی شاعرانه به ذهنم میخورد . یادش بخیر . ای کاش میشد سفر اخرت را هم با دوچرخه پیمود . چند ماه پیش میخاستم با پرستو بزنم به جاده و تمام تجهیزات سفر رو از قبل خریده بودم ولی پرستو دلش به رفتن نبود . اول که بلبرینگ خراب کرد بعد از تعمیر بلبیرینگاش فهمیدم تایر عقبش پنچر و پکره . براش تیوپ نو خریدم تا مثل دسته گل بندازم دور گردنش ولی باز پنچر و پژمرده میکرد تیوپ جدیدشو . رفتم تیپ و تایر رو کلا عوض کردم که ترمز هاش میخاست من به سمت تهران نرم . خوب منم که نمیتونستم بی اعتنا باشم به نظر تنها همسفرم . برای همین قید رفتن به اون سمت رو زدم . چند وقتیه با هم قهریم . اینبار سفر و مقصد جدیدی در راهه , باید ازش حلالیت بطلبم