خانواده در شاهنامه (۶)چکیده ی کتاب خانواده در شاهنامه: به نام دادار بی نیازی؛ که هست او ز فرزند و زن بی نیاز به نزدیک او آشکار است راز یگانه آفریدگاری که او را: ندانیم انباز و پیوند و جفت نگردد نهان و نگردد نهفت فردوسی بزرگترین شاعر حماسه سرای فارسی، و آفریننده ی بی مانند حماسه ی ملی ايرانيان است. حماسه ی او مجموعه ای است وسیع؛ از زبان و فرهنگ ایرانیان. شاهنامه ی فردوسی در عین پرداختن به رزم و نبرد، به بسیاری از دیگر موضوعات؛ از جمله: خانواده و داستان های خانوادگی نیز پرداخته است. ابیات بسیاری از شاهنامه، موضوعات و روابط خانوادگی را نشان می دهند؛ موضوعاتی چون: _آداب و رسوم ازدواج؛ _تولد؛نامگذاری؛ تربیت و آموزش فرزندان؛ _مراسم های استقبال و بدرقه ی خانوادگی و... به خوبی در شاهنامه منعکس شده است؛ همچنین، روابط خانوادگی؛ از قبیل: _محبت خانوادگی؛ _فداکاری در راه خانواده؛ _عشق به نهاد خانواده؛ و موارد مشابه آن نیز در شاهنامه بسیار است. با توجه به این موضوع و با توجه به اهمیت نهاد خانواده در جوامع گوناگون انسانی، در اثر پیش روی، به بررسی نهاد خانواده در شاهنامه ی فردوسی پرداخته ایم. خانواده ای که مد نظر ماست، خانواده ای گسترده است و شامل: پدر و مادر (والدین)؛ دختر و پسر (فرزندان)؛ پدربزرگ و مادربزرگ؛ نوه و نبیره و احیانا عمو و دایی می شود. با توجه به این که در حماسه، آرمان های برتر یک ملت جستجو می شود، پرداختن به خانواده و موضوعات خانوادگی در حماسه ی سترگ فارسی، نه تنها بیانگر علاقه ی فردوسی به بنیاد خانواده است؛ بلکه نشانگر احترام گذاشتن قوم ایرانی به نهادینه های خانوادگی است. منبع: کتاب خانواده در شاهنامه، (کتاب مستخرج از پایان نامه ی کارشناسی ارشد)زهرا حکیمی بافقی، اصفهان: نشر بهچاپ، سال نشر: 1391.
|