واقعه غدیر خم
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ
با تبریک فرا رسیدن عید سعید و بزرگ امامت و ولایت (عیدسعیدغدیرخم) حضور مدیریت و تمام بزرگواران و اساتید و دوستان عزیز.
خلاصه ای از واقعه غدیر خم و انتخاب حضرت امام علی علیه السلام به امامت مسلمین به فرمان الهی و توسط پیامبر اعظم حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم .
¤ حدیث غدیر ( من كنت مولاه فهذا علی مولاه )
رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم در اواخر سال دهم هجری که دوران غزوات سپری شده و اکثر قبایل عرب به اسلام گرویده بودند عازم حج گردید. این تنها حج او بعد از هجرت به مدینه بود ( فریضه حج در سال نهم هجری واجب گردید )از این رو آن را حَجة الاسلام و حَجة الوداع نامیدند. به علاوه چون به امر الهی ولایت علی علیه السلام را ابلاغ و در نتیجه دین را کامل و نعمت را تمام فرمود آن را حَجة الوداع و حَجة الکمال و حَجة التمام نيز گفته اند. در این سفر زوجات و اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آلهو شخصيتهاي برجسته مهاجرین و انصار و تعداد بسیاری از اهالی مدینه و حومه آن همراه بودند .
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلمدر مدینه به جامه احرام در آمد و روز پنجشنبه پنج روز مانده از ذیقعده بعد از نماز ظهر از شهر بیرون آمد و به ذوالحلیفه بیرون مدینه رسید. چون امر شده بود که هر کس بتواند باید که در این سفر همراه باشد با آن که بیماری حصبه (یا آبله) در منطقه مدینه شیوع داشت و عده ای بیمار بودند دهها هزار نفر همراه رسول الله صلوات الله علیه عزیمت کردند. تعدادی نيز بین مدینه و مکه پيوستند مانند عشایر سر راه و آنان که همراه امیرالمؤمنین علیه السلامو ابوموسی اشعری از یمن باز می گشتند . از مدينه تا مکه ده روز و به قولی هشت روز طول کشید و رسول الله صلوات الله علیهبعد از عبور از منزلگاه هاي یلملم، سیاله، عرق الظبیه، روحاء، منصرف، متعشی، اثابه، عرج، سقیاء، ابواء، جحفه، قدید، غمیم، مر الظهران و سرف روز یکشنبه چهارم یا سهشنبه ششم ذیحجه وارد مکه گردید و مناسک حج را به جای آوردند .
¤ خطبه غدیر:
در راه بازگشت به مدینه (روز 18 ذیحجه سال دهم هجرت) وقتی رسول خدا صلوات الله علیهبه منزل غدیر خم رسید فرشته خدای بر او نازل گشت و این آیه را در شأن امیرالمؤمنین علی علیه السلام ابلاغ نمود: "یا ایّها الرسولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ الیکَ مِن رَبِّکَ و اِن لَم تَفعَل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس..." ( سوره مبارکه مائده، 67) یعنی:" ای پیامبر فرستاده، برسان آن چه فرو فرستاده شده است به تو از خدای تو اگر نرسانی چنان است که هیچ یک از پیغامهای خدا را نرسانیده باشی. خدا ترا از مردمان نگاه میدارد..."
رسول خدا صلی الله علیه و آله برای اجرای امر الهی دستور داد حاجیانی را که از پیش رفته بودند و آنان که هنوز حرکت نکرده بودند توقف کنند سپس فرمود در محل غدیر خم، محوطه ای را که پنج درخت سمره (خارین) در اطراف آن بود از خس و خاشاک ستردند و روی درختها سایبان گستردند. روز پنجشنبه هجدهم ذی حجة رسول الله صلوات الله علیه ، نماز ظهر را پیشاپیش مسلمانان در آن محل بگذارد. آفتاب به قدری سوزنده بود که مردم قسمتی از ردای خود را زیر پا می افکندند و قسمتی را روی سر می کشیدند. بعد از نماز بر منبری از جهاز شتران که در وسط جمعیت آماده شده بود بالا رفت و خطبه مبسوطی در شرح وظائف مسلمانان و مناقب اهل بیت ایراد نمود.( متن کامل این خطبه را سپهر در ناسخ التواریخ (1/495) نقل کرده است.)
در پایان خطبه، رسول الله صلی الله علیه و آلهبازوی علی را گرفته برافراشت به طوری که زیر بغل هر دو پیدا شد. آن گاه فرمود:
ایها الناس مَن أولی الناس بالمؤمنین مِن انفسهم؟ ای مردم چه کسی از جان مردمان به ایشان از خودشان ، سزاوارتر است؟ همه گفتند : خدای و رسول او بهتر میدانند. پیغمبر فرمود: ان الله مولای و انا مولی المؤمنین و انا أولی بهم من انفسهم، فمن کنت مولاه فعلیٌّ مولاه (یقولها ثلاث مرات و فی لفظ احمد اربع مرات) ثم قال: اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و أحِبَّ مَن أحَبَّه و أبغِض مَن أبغَضَهُ و انصُر مَن نَصَرَهُ و اخذُل مَن خَذَلَهُ و أدِرِ الحقَّ مَعَهُ حیثُ دار. ألا فیبلغ الشاهدُ الغائبَ»
یعنی: "خداوند مولی و سرور من است و من مولی و سرور مؤمنانم و بر مؤمنان از جانشان سزاوارترم . هر که را من مولی و سرورم پس علی نیز مولی و سرور او است (این سخن را سه بار و به نقل امام احمد حنبل چهار بار تکرار فرمود) سپس گفت: خدایا طرفدار کسی باش که طرفدار علی باشد و خصم آن باش که با او بستیزد. دوست بدار هر که او را دوست دارد. و دشمن بدار هر که او را دشمن دارد و یاری کن هر که او را یاری کند و خوار بدار هر که او را خوار بدارد و بگردان حق را با او هر جا که او میگردد به هوش باشید باید هر کس در اینجا حاضر است این سخن را به غایبان برساند.
به محض این که خطبه و ابلاغ رسول الله صلی الله علیه و آله و سلمبه پایان رسید هنوز مردم متفرق نشده بودند که این آیه نازل گشت: «... الیوم اکملت لکم دینکم واتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا ...» یعنی: امروز دین شما را برای شما به کمال رساندم و نعمت خود را بر شما به غايت رساندم و از این که اسلام دین شما است خشنود گشتم (مائده، 3) . پیامبر اعظم صلوات الله علیه پس از نزول این آيه فرمود: «اللهُ اکبرُ علَی إکمال الدین و إتمام النعمة و رضی الربِّ برسالتی و الولایةِ لِعلیٍّ بَعدی» يعني:"بزرگتر است آن خدایی که دین را کامل و نعمت را تمام فرمود و از رسالت من و ولایت علی بعد از من خشنود است." سپس خيمهي ویژه ای برافراشتند و به امر رسول الله صلوات الله علیه مردان و زنان، از جمله زنان پیامبر صلوات الله علیه در محضر او با علی بیعت کردند. بعد از این مراسم پيامبر گرامی اسلامبا دست خود عمامه ای بر سر علی نهاد و دنباله آن را پشت سرش مرتب کرد. این تکریم را که در موارد استثنائی و هنگام انتصاب به امارت انجام می شد «تتویج» یا تاجگذاری میگفتند. بعد از این مراسم، بزرگان صحابه براي تهنیت نزد امام علی علیه السلام آمدند. امیدکه همگی بتوانیم با عمل به دستورات دینی در زمره شیعیان راستین حضرت امام علی علیه السلام قرار گیریم .
التماس دعا
مستندات؛ سایت حوزه و کتب اسلامی
------------------------------------------------
بااحترام: ۱۳۹۶/۰۶/۱۳
علیرفیعی ( امید)
گر چه عید است ولی دلتنگیم
دلتنگ جهان بی غم و یکرنگیم
ای کاش که مهدی برسد از سفرش
ما در صف یاران ،همگی می جنگیم...
----------------------------------
🌷🌷اَللّهُمَ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج🌷🌷