شعرناب

ماه من


گفتی زِچشم یار یگ قطه بارانی
زیبا وقشنگ این بیت دلبر تو چه میدانی
پیوسته غمی در دل از راز دل عاشق
از عشق سهمم شد یگ عمر پریشانی
ای دل تو چه میدانی
ماه عشق
ماه پراز خنده
نه قهر
من کسی را دارم
درپس پرده نهان است یارم
قیس را مجنون کرد
پیرو دلخون گشته
عیب ما چیست چنین دور زیار


0