توشیح تقدیم به ملحق

س ر سپردیم به یاران و ندادند سرمان
ی ار داریم که اینگونه شده آخرمان
د امن او گرفتیم و شدیم پیرو او
ح یف گویا ندیده ست هنوز دلبرمان
ا ز سر دولت او صاحب خانه گشته شعر
ج ان تازه ای به شعر ناب داد سرورمان
ف یض بردیم بسی بس که شرابش ناب است
ک نج میخانه ی شعر ناب شد کشورمان
ر استی یه مصرع اضافه داره این غزل
ی ک غزل را نتوان این همه خوبی جا داد
ا بر عشقیست که بارید به سر و دفترمان
ح رمت شعر نه هر سست نظری میداند
م رحمت کرد که جا داد به دل و باورمان
د ل نه آن است که جز خویش نه ره در آن است
ی ار آنست که از گل بدهد افسرمان
ز رد هرگز نشود هر که شود مونس شعر
ا هل باید که شناسد همه خیر و شرمان
د ردم این است که بس خانه ی شعرت هستم
ه ردم از باب حسد داد زند همسرمان
.
تقدیم به ملحق عزیز
پوزش بابت مصراع اضافه
ببخشید با دیگر دوستان خیلی آشنا نشده ام هنوز