دعای جمعی
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم اشف كل مرضانا به حرمت مولانا الامام مهدي عجل الله تعالي ظهوره
میخوانیم آیه مبارک امن یجیب المضطر اذا دعا ویکشف السو را به نیت شفای تمام بیماران بخصوص بیمارانمورد نظر...
آیه ۶۲ سوره مبارکه نمل را آیه‌ی «أمّن یجیب» می‌گویند. این آیه با همین عبارت آغاز می شود و به دلیل توجه ویژه مسلمانان به آن در هنگام گرفتاری‌ها و مشکلات، به«أمّن یجیب» معروف شده ،خدای متعال در این آیه می فرماید :
أَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَإِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَلیلاً ما تَذَکَّرُونَ
یا کسى که دعاى مضطرّ راچون بخواندش پاسخ می دهد و گرفتارى را از او برطرف مىیسازد، و شما را خلفاى زمین قرار میدهد ، آیا با وجود الله ، خدای دیگری هست ? چه اندک پند می گیرید !
به نظر می رسدختم ” امَّن یُجیب ” به این شکل مرسوم و معمول ؛ تنها نوعی برداشت ظریف و استفاده ای لطیف و زیبا از این آیه نورانى است لکن در منابع اسلامى ، دستور خاصى به ختم امَّن یُجیب وارد نشده واین کار به صراحت در روایتی سفارش نشده؛ اما به شهادت تاریخ ابن کثیر ج۳،ص۳۸۳ و نیز با بررسی سیره متدینین در می یابیم که از همان قرون نخستین اسلامی، مسلمانان در گرفتاری‌ها، بیماری‌ها و درماندگی‌ها با تمسک به این آیه ، به درگاه الهی استغاثه می‌کرده‌اند ولذا با توجه به جمله معروف «خُذ القرآن ما شئت لما شئت : به هر آیه‌ای از قرآن که می‌خواهی برای رسیدن به خواسته‌ات تمسک کن» این کار منعی که ندارد هیچ ، بلکه مطلوب هم هست .
در واقع این عبارت ؛ توسل به اسمی از اسما خداوند و شفیع قرار دادن آن است و این اسم همان “مجیب المضطر” بودن خداوند است که در این آیه نورانی بیان شده است .
در آیۀ فوق مخصوصاً روى عنوان “مضطرّ” تکیه شده به این دلیل که یکى از شرائط اجابت دعا آن است که انسان چشم از عالم اسباب به کلى بردارد و تمام قلب و روحش را در اختیار خدا قرار دهد، همه چیز را از آن او بداند و حل هر مشکلى را به دست او ببیند، و این درک و نوع دید معمولاً در حال اضطرار برای انسان به وجود می آید .
البته در دو روایت از امام باقر و امام صادقعلیهما السلام“مضطر” در این آیه، بر شخص امام زمانعجل الله فرجهدر هنگام ظهور تطبیق شده:
امام باقرعلیه السلامفرمود :و اللَّه لکأنى انظر الى القائم و قد اسند ظهره الى الحجر ثم ینشد اللَّه حقه . . . قال هو و اللَّه المضطر فى کتاب اللَّه فى قوله : أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ«به خدا سوگند گویا من مهدی را می بینیم که پشت به حجر الاسود زده و خدا را به حق خود می خواند سپس فرمود : به خدا سوگند مضطر در کتاب الله در آیه “امن یجیب المضطر” او است»
و امام صادقعلیه السلامفرمود :نزلت فى القائم من آل محمد علیهم السلام هو و اللَّه المضطر اذا صلى فى المقام رکعتین و دعا الى اللَّه عز و جل فاجابه و یکشف السوء و یجعله خلیفه فى الارض«این آیه در مورد مهدی از آل محمد نازل شده به خدا سوگند مضطر او است ، که در مقام ابراهیم دو رکعت نماز بجا می آورد و دست به درگاه خداوند متعال بر می دارد دعای او را اجابت می کند ، ناراحتی ها را برطرف می سازد و او را در زمین خلیفه میکند ؛ سپس جبرئیل و ۳۱۳ نفر با وی بیعت می کنند»تفسیر قمی، ج۲، ص۱۰۵؛ الصافی، ج۴، ص۷۱؛ نورالثقلین، ج۴، ص۹۲
بلاشک مقصود ، منحصر ساختن مفهوم آیه به وجود مبارک حضرت مهدیعجل الله فرجهنیست ، بلکه یکی از مصادیق روشن آن ؛ وجود مهدیعجل الله فرجهاست که در آن زمان ، همه جا را فساد گرفته باشد و حالت اضطرار در کل عالم نمایان است و حضرت در آن هنگام در مقدس ترین نقطه روی زمین دست به دعا بر می دارد و تقاضای کشف سوء(و یکشف السوء) میکند و خداوند این دعا را سرآغاز انقلاب مقدس جهانی او قرار می دهد و به مصداق «و یجعلکم خلفاء الارض» او و یارانش را خلفای روی زمین می کند ، (ادامه آیه امن یجیب می باشد)
لذا با توجه به تصریح حضرت صاحب الامرعلیه السلامدر توقیع به «اسحاق بن یعقوب » که فرمودند : و اکثروا الدعاء لتعجیل الفرج فان ذلک فرجکمبحارالأنوار ج۵۳ ، ص۱۸۰ ، باب ۳۱برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید که فرج شما همان است» شاید بتوان اینطور نتیجه گرفت که اگر طبق سیره مسلمین و نیز از جانب بزرگان در گرفتاری ها و مشکلات ، امر شده ایم به گرفتن ختم “امن یجیب” علت این است که کلید حل همه مشکلات و گرفتاری های شخصی و اجتماعی ما در گرو فرج حضرت است چرا که بر اساس روایات فوق الذکر ، مضطرّ حقیقی خود حضرت صاحب است و با رفع اضطرار حضرت و نیز با فرج ایشان ، همه مشکلات عالم وجود از جماه گرفتاری و مشکل شخصی ما نیز مرتفع می گردد ان شالله .
منبع:http://www.firouzi.org/