آموزش وزن شعر به زبان ساده- قسمت پنجم

لینک دانلود کتاب آموزش وزن شعر به زبان ساده : برای دانلود اینجا کلیک کنید .
آموزش وزن شعر به زبان ساده- قسمت پنجم
*
بعد از یاد گرفتن مطالب این پست، تقریبا شما به اصول عروض مسلط شده اید و می توانید خیلی از شعرها را بدون هیچ مشکل خاصی تقطیع کنید. می ماند پاره ای اختیارات و استثناءها که به مرور فرا خواهیم گرفت. خیلی خوشحالم وقتی شوق و لطف بسیاری از دوستانم را می بینم که تا همین ماه پیش چیزی از عروض نمی دانستند و امروز به راحتی وزن هر شعری را تشخیص می دهند.
*
در جلسات قبلی 5 مصرع ابتدایی مثنوی معنوی را با هم تقطیع کردیم. امروز نوبت مصرع ششم است:
+
تا بگویم شرح درد اشتیاق
*
تا ب گو یم شر ح در د اش تی یاق
*
_ _ _ / U _ U _ / _ _ U _
*
اما در پست های قبلی یاد گرفتیم که وزن اصلی شعر این است:
*
_ U _ / _ _ U _ / _ _ U _
*
هجای آخر رکن دوم «د ِ» است و هجای کوتاه انتهای کلمه ی «درد ِ»! پس می تواند به بلند تبدیل شود یعنی:
*
_ _ _ / _ _ U _ / _ _ U _
*
اما می بینیم که هنوز هجای دوم رکن سوم با وزن اصلی متفاوت است این به خاطر قانونی است که امروز می خوانیم:
*
اگر هجای بلند «صامت + ای» (مثل پی، شی، یی و...) در میانه ی کلمه به مصوت دیگری برسد همواره هجای کوتاه محسوب می شود.
*
مثلا گیاه می شود ---> گی یاه U _ U
*
یادمان باشد که آن «ی» (در «یاه») را برای راحتی تلفظ، اضافه کرده ایم و در واقع «گی» به «آ» رسیده است
*
مثلا فیوز می شود ---> فی یوز U _ U
*
در اینجا هم هجای بلند «فی» به مصوت «او» رسیده است
*
مثلا کلمه ای مثل «اشتیاق» می شود:
*
اش تی یاق _ U _ U
*
حالا اگر هجای بلند «صامت + ای» (مثل پی، شی، یی و...) در انتهای کلمه به مصوت دیگری برسد در اکثر اوقات هجای کوتاه محسوب می شود.
*
یعنی ما در موقع تقطیع همواره وقتی مصوت «ای» به مصوت دیگری برسد آن را کوتاه محسوب می کنیم اما اگر این اتفاق در انتهای کلمه باشد گاهی به صورت استثناء و با اختیار شاعری و استفاده از همان مثلث طلایی که جلسه ی قبل گفتیم می توان آن را بلند محسوب کرد.
*
نکته: در مثال های «میانه ی کلمه» دیدید که در اکثر اوقات مثل «سیاست» مصوت «ای» به «آ» می رسد.
*
در مثال های «انتهای کلمه» خواهید دید که در اکثر اوقات مثل «بازی ِ» مصوت «ای» به «کسره» می رسد.
*
مثلا ترکیب «بی خوابی ِ مفرط» می شود:
*
بی خا بی ی ِ مف رط _ _ U U _ _
*
می بینیم که هجای بلند «بی» به صورت پیش فرض به علت رسیدن به مصوت «کسره»، کوتاه محسوب شده است.
*
ادامه در كامنت اول:
mehdimousavifansبرای جلسه ی بعدی شعر «مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو» «حافظ» را تقطیع کنید. مصرع هایی از آن را که دوستان اشکال داشته باشند در وبلاگ تقطیع خواهیم کرد و در خلال آن یک اختیار شاعری بسیار ساده را یاد خواهیم گرفت.
■
سيد مهدى موسوى