روح الله خمینی
روح الله خمینی
روح الله خمينـــــي
هنوز يـــادت مي کـــوبد بر ايــــن عـــقل،هشـــدار
کــه چه بـــودي و چه هــــايـــي کــــردي
تا نـــمــودي رخ ايــــــمان پــيـــدا
ما گــــمشـــدگانـــــي بوديم قـــلــبــمـان مرگ زده
روحــــمـــان کـــوفـــتــه درد
حــــــالمــــان غــــمــــگـــســــتـــر
چشــمانمــان بســــکه اشــــــک ريخـتـــــــــن خـــــونيــــن
دســـت هايـــمان را،زخمــــي
که در آن ســــال هاي اســـتــــثــمار پيـــدا بود
دل هايـــمان بي رنگــــي
اشــــــک هــــايـــــــي بــــــي پـــايـــــان
ما دريغــــي بوديــــم از هر نوع اميـــــد،جانمـــــان بي پـــــروا
بازوانـــــي ســــنـــگـــيــن بســــکـــه بردند بار اجــــانب بر دوش
تــــــاکــــه از راه رســــيـــــدي امـــــيــــد
هنــــــــوز يادت تو در يادمـــــــان هــــــست
تو در آن تاريکـــــــيِ بي فردا
همچـــــو خورشيــــــــدي عالــــــــم تــــــــاب
تابيـــــــده و دلهامـــــــان را ز پريشانـــــــي،درس آموختـــــــــي
تو در آن ظـــــــلم و ســــــــتم درآن آويخــــــــتن ســـــــر بر دار
در آن گوشــــــــــه ي نا امـــــــن دل ها
درس هـــــــــاي زندگــــانــــــي آموخـــــــتــــــــــي
تو در آن خامـوشـــــــــــي غـــــــمــــــــــگـــــــســــــتر
((کـــــــــــــــــــــــوس انـــــــــــــا احــــــــــــــــــــق))
را چـــــــــــنان کوبـــــــــيــــــدي
کــه عالمــــــــي را ز صـــــــــــدا بـــــيـــــــــــدار کــــــــرد
تو هـــــمان بيـــــــــداري کـــــه در ايــــــــــــن باديــــــــه تـــرس
مارا همچـــــــــو شــــــاه شـــــجاعــــــــي،بــــه ميــــــدان بـــــــــردي
هــــــنوز يــــــاد تـــــوســــــــــت آرام بـــــخـــــــش قلب و روحــــــــــي
کـــــه پــــــــاره ز اســــتبـــداد و جـــــهــــالـــــت بــــوده اســـــت
اي پـــــاکيـــزه ســـرشــت:
که عالمـــــــــي را آزادگـــــي آموخـــتـــــي
ودر آن ظلمــــت عالم گيــــــر
مکتب عشـقـــــي بنا کـــــردي،که در آن روزگار بد
باهـــــمان دســـــــت هـــــاي سرد استـــبدادي و ســنـگـــيــن
بر دهان هرچه طـــــاغـــــوت اســـــت کوبـــــيـــــديــــم
يــــــادتو در يـــــادمــــــان هــــست
آنگونه که آفتابـــــــــي هست،آنــــــــگونه که ((آزادي))را
مـــــــديــــــون قدم هـــــــاي تو هســــتيـــم
((اي روح الله))
تو کمانـــــــي بودي پر کشـــيـــده بر چشــــــم آن بي رحمـــــــان
تو اميــــــدي بر دل و جان اين هم رزمـــــــان
گـــرچه دشمــــــن بيـــــــــــداد کند ايــــــن باور
راه توست راهــــــــي که مـــــا زآن درس عشــــــق آموختيـــــم
راه تو راه بـــــيــداري دل هــــــاســـــت
راه تو آن راهـــــيست که اســــتبدادي جهانــــــي را کمر شکـــانـــد
راه تو آن راهـــــيست که در اين روزگــــار خشم عالمـــــي
مارا هـــــــمچـــون گــــــــوهـــــري کـــــرده عالـــم تـــاب
اي بـــــــيـــــدار
((يــــــــاد تــــــــوســـــــت در يـــــــادمـــــان))
((پـــــايـــــــــان))
آرش غفاری درویش 1391/12/10