رجب!ارجو رجب....

....یکی از ادعیه ی ماه رجب که به خواندن آن در تعقیبات نمازهای واجب(یومیه)تاکید شده است دعای «یا من ارجوه لکل خیر...» است.در فراز آخر این دعا تاکید شده است که هنگام خواندن ، با دست چپ محاسنتان را مشت کنید و انگشت سبابه ی دست راست را به چپ و راست تکان دهید.
یکی از علما و روحانیون متقی و در عین حال خوش مشرب کاشان سالها پیش برایم تعریف می کرد که:
-در یکی از روستاهای کاشان بالای منبر راجع به این دعا داد سخن دادم و تاکید کردم که اهالی حتما آن را بخوانند.
از منبر که پایین آمدم بانوی میانسالی جلوم را گرفت و گفت:
-حاج آقا!ما خانمها که ریش نداریم تکلیفان موقع خواندن عبارت آخر دعا چیست؟
گفتم:خوب؛ شما خانمها می توانید مقداری از گیستان را مشت کنید و دعا را بخوانید.
آن بانو با لحن جدی گفت:اگر خانمی کچل بود تکلیف چیست؟
لبخندی زدم و من باب مزاح گفتم:
-حاجیه خانم!شما هر وقت خواستید آن دعا را بخوانید از شوهرتان بخواهید کنارتان بنشیند و ریش ایشان را مشت کنید...شوهرتان که ریش دارد؟
بانو جواب داد:
-بعله ؛ آن هم چه ریشی ؛ یک کپه ریش دارد.
گفتم :خوب ؛ پس مسئله حل است.....
چند روزی از این ماجرا گذشت.یک روز کدخدای روستا که در همسایگی آن بانو خانه داشت رو به من کرد و با خنده گفت:
-حاج آقا!عجب دستورالعملی برای همسایه ی ما تجویز فرمودید!
پرسیدم :قضیه چیست؟
گفت:آن خانمی که فرموده بودید وقت خواندن دعای «یامن ارجوه...»شوهرش را کنار خود بنشاند ، مو به مو به دستور شما عمل می کند.
پرسیدم:یعنی چطور؟
گفت:هر وقت اذان صبح یا ظهروعصر و یا مغرب و عشا را می گویند؛ آن خانم به جستجوی شوهرش که اتفاقا اسمش مش رجب است بر می خیزد و اورا هرجا باشد پیدا می کند و کشان کشان پای سجاده ی خود می نشاند و در حالی که برای اقامه ی نماز آماده می شود روبه شوهرش مش رجب با سفارش و تهدید می گوید:
_هوی مش رجب!ارجو رجب...نکنه بگرخی که نمازم مشکنم ، بعدش پات مشکنم ، سرت مشکنم...
مش رجب بیچاره هم مثل بچه مدرسه ای های حرف گوش کن لرزلرزان کنار سجاده ی زنش دوزانو می نشیند و محاسن حنابسته اش را برای مشت کردن خانم در موقع تاکید شده مرتب می کند!!