مواظب باشیم در دام شیاطین انس و جن نیفتیم!
در پی تعرض به جوانان وطن تامی توانید مرگ بر آل سعود را فریاد بزنید لعنت کنید فشار بیاورید....
اما بزرگواران شما و ما و همه مسلمانان جهان باید به شعائر الله که مراسم حج و عمره یکی از اساسی ترین آن میباشد ادا و احترام بگذاریم تحت هر شرایطی که باشد نگذاریم کارهای شیطانی افراد و یا حتی دولت ها باعث ازدیاد هوا خواهان شیطان پرست گردد چون شیطان و یارانش دقیقا همین را می خواهند که لشکرشان مرتب رو به ازدیاد باشد و ارکان دین و شعائر ان کم رنگ و نباشد جان مولا علی ع مواظب باشید و در دام این گونه افکار شیطانی نیفتید !
خوب دقت کنید!!
«شعائر» جمع «شعيرة» از مادة «ش، ع، ر» به معناي «علم» (دانستن) است. «ليت شعري»، يعني اي كاش مي‌دانستم.[1]
در تفاوت «شعور» با «علم» دو چيز گفته شده است:
مادة «شعور» در مواردي به كار برده مي‌شود كه دانستن چيزي از راه حواس ظاهري باشد، به خلاف «علم» كه اعم است.
«شعور» به ادراك دقيق و لطيف گفته مي‌شود.[2]
به مو «شَعر» گفته مي‌شود، چون دقيق و نازك است، و به خاطر زيركي و دقت شاعر، و اين كه «شِعر» علم دقيقي است، به سرايندة آن «شاعر» گفته شده است.[3]
به «علامت» نيز «شعيرة» گفته شده،[4] زيرا منظور را به طور دقيق و محسوس نشان مي‌دهد.
در قرآن كريم به «صفا و مروة» (بقره/158)، شتران قرباني (حج/36) و همچنين به اعمال و مناسك حج و محل‌هاي معلومي كه براي آن مناسك قرار داده شده «شعائر الله» (مائده/2) گفته شده است.[5]
معناي شعائر الله
«شعائر الله» در قرآن به چند معنا و مفهوم آمده است:
محل‌هاي معلوم و نشانه‌داري كه خدا آنها را محل عبادت (دعا، نماز و…) قرار داده است.[6]
علامت‌هايي كه انسان را به ياد خدا مي‌اندازد و خاطره‌اي از خاطرات مقدس را در نظرها تجديد مي‌كند.
درست است كه خواندن و شنيدن تاريخ زندگي مردان بزرگ، انسان را به سوي راه و روش آنها گرايش مي‌دهد، ولي راه صحيح‌تر و عميق‌تري نيز وجود دارد، و آن ديدن محل‌هايي است كه وقايع اصلي در آنجا اتفاق افتاده و مشاهدة صحنه‌هائي است كه مردان خدا در آنجا به مبارزه برخاسته‌اند.
اين صحنه‌ها در واقع تاريخ زنده و جان دار محسوب مي‌گردند. در اين‌گونه مراكز، انسان با برداشتن فاصله‌هاي زماني و با توجه به حضور در مكان اصلي، خود را در متن حادثه احساس مي‌كند و گويا با چشم خود همه‌چيز را مي‌بيند.
اثر تربيتي اين موضوع هرگز قابل مقايسه با اثرات تربيتي سخنراني، مطالعة كتاب و مانند آنها نيست،اينجا سخن از احساس است، نه تصور، تصديق و عينيت است، نه ذهنيت.
مراسم حج در حقيقت يك دورة كامل از صحنه‌هاي مبارزات حضرت ابراهيمعلیه السلامو منزلگاه‌هاي توحيد، بندگي، فداكاري و اخلاص را در خاطره‌ها مجسم مي‌سازد.
اگر مسلمانان به هنگام انجام اين مناسك به روح و اسرار آن واقف باشند و به جنبه‌هاي مختلف «سمبوليك» آن بينديشند، يك كلاس بزرگ تربيتي و يك دورة كامل خداشناسي، پيامبر شناسي و انسان شناسي است.[7]
قرآن كريم بدين جهت مناسك حج و مكان‌هاي انجام آن را «شعائر الله» گفته است. كه شعور و شناخت انسان را زياد مي‌كند. در واقع بزرگداشت و احترام «شعائر الله» نشانة شعور و معرفت ما نسبت به خدا و پيامبران الهي است.
قرآن كريم در اين باره مي‌فرمايد: يا ايها الذين آمنوا لا تحلّوا شعائر الله، اي كساني كه ايمان آورده‌ايد! شعائر و حدود الهي [و مراسم حج را محترم بشمريد! و مخالفت با آنها] را حلال ندانيد(مائده/2).
و در جاي ديگر مي‌فرمايد: ذلك و من يعظم شعائر الله فانها من تقوي القلوب، اين است [مناسك حج] و هركس شعائر الهي را بزرگ دارد، اين كار نشانة تقواي دل‌ها است(حج/32).
3- تمام برنامه‌هاي ديني و دستورات الهي
بنابه ديدگاه برخي از مفسران، مراد از «شعائر الله» در آية 32 سورة حج، (و من يعظم شعائر الله)، تمام برنامه‌هاي ديني و دستورات الهي -اعم از مناسك حج و غيره- مي‌باشد كه بايد با اطاعت و عمل به آنها، مورد تعظيم قرار گيرند.[8]
[1]- لسان العرب، ابن منظور، ج7، ص131، دار احياء التراث العربي.
[2]- معجم الفروق اللغوية، ابي هلال عسكري، ص373؛ مجمع البيان، طبرسي، ج1، ص437؛ قاموس قرآن، سيد علي اكبر قرشي، ج4، ص43.
[3]- همان.
[4]- اقرب الموارد، الشرتوني اللبناني، ج1، ص595، منشورات.
[5]- ر.ك: الميزان في تفسير القرآن، علامه طباطبايي؛ مجمع البيان، طبرسي، ذيل آيات 158 بقره/32 و 36 حج، 2 مائده.
[6]- التبيان في تفسير القرآن، شيخ طوسي، ج1، ص42؛ مجمع البيان، ج1، ص443؛ قاموس قرآن، ج4، ص43.
[7]- تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي، ج1، ص539و540؛
[8]- التفسير الكاشف، محمدجواد مغنيه، ج5، ص326-327؛ تفسير نمونه، حضرت آيت الله العظمي مكارم شيرازي، ج14، ص96و97.