شعر الهام است یا.....؟

درود بر اساتید و بزرگان سایت شعر ناب
سوالی بر ذهنم چنگ می زند بی ناخن،
ای عزیزان شما نیز لحظه ای را به این پرسش وقف پاسخ درجوابِ این نوشته کنید.
آیا شعر وشاعری در هر قاب و هر صورت
بی وزن یا موزون........................
الهام است ازوادی تخیل و ضمیرناخود آگاه شاعر،که شاعر دخل وتصرفی در آن ندارد
وچون یک راوی و واسطه ای است که این الفاظ آهنگین و زیبا را چون یک گیرندۀ
امواج دریافت نموده و بی کم وکاست برای مخاطب ارسال می نماید.
یا شاعر حروف چینی ماهراست که چون ماهی گیری قهار تور بر دریای تخیل انداخته
ویک سری واژگان را شکار می کند وبا آن خوراکی برای روح می پزد که
هم روح را مایۀ آرامش است وهم مایۀ دگرگونی وانقلاب فکر
ودراین شکارو پخت وپز الهامی یا امواجی روحانی از عالم غیب و ناخوداگاه نیست
که شاعر رامنقلب کندوازهیچ همه چیز بسازد وخود شاعر است که همه کاره است.
یا در حالت سوم هردو باهم است که واژگان وکلمات را شعر
و راوی وادیِ تخیل را شاعر می کند.
به این معنی که شاعر شخصی است باتخیل قوی وذهنی ناآرام ولی روحی لطیف
که واژگانی رااز وادی تخیل و از ضمیر ناخوداگاه با امواجی روحانی بی اختیار دریافت میکند ولی بااختیار
این واژگان را استادانه کنارهم چون یک معمار توانا ویک فیلسوفی بزرگ قرار داده
که با مصالحی که از غیب دریافت کرده بنایی می سازد که هم چشم نواز است وهم گوش نواز
وهم با روح بازی می کندو هم موجب دگرگونی و انقلاب فکرو حتی باورخواننده است.
عزیزان بزرگوار ازاین سه پاسخ یکی را انتخاب کنید وبه اشتراگ گزارید.
باتشکر از دیدگانتان
علی اکبر فلاحی