شعرناب

روز جهانی ما ما


« ماما »با شوق و رنج می آموزد،تا رنج انسان را به شوق و آرامش برساند.
به نام آنکه انسان را در زمان نیستی و علم ، در مکان فردوس آفرید..
به نام آنکه کالبد خاکی انسان را با روح اهورائی اش رنگ بخشید و سرانجام انسان ، آن موجودی شد که خدا خواست، موجودی با قابلیتِ اوج پیدا کردن .. چه زیباست ولادتِ انسانی که هنوز روح و جانش با گرد و غبارِ خاکستریِ زمانه رنگ نگرفته وبه تمام معنا پاک است..
موجودی که گناه نکرده و چه لطفی از این بالاتر که" تو" اولین کسی باشی که اورا در آغوش می گیری ودر اولین حرکت به او میگویی که به دنیا وارد شدی( تبارک ا... احسن الخالقین)
ای ترنم بارانِ بهاری و ای نخستین شاهدِ خلقت ، روزت مبارک
دلی به وسعت دریای کدر نمی خواهم
دلی به شفافیتیک لیوان آبکافیست
پانزدهم اردیبهشت (5 may)، روز حهانی ماما مبارک


0