شاعرانه‌های شعر و شاعر ۱٠
به شاعر گفتند: «شعری بنویس درباره‌ی آزادی؛ این وسیع‌ترین مفهوم برای انسان...»
و شاعر شعری نوشت درباره‌ی مهربانی!...
تعجب کردند و گفتند: «خواستیم از آزادی بسرایی، نه از مهربانی!»
شاعر گفت: «هر جا مهربانی حقیقت داشته باشد آزادی خودش شعر می‌شود!»
گفتند: «شنیده بودیم که ریشه‌ی آزادی آگاهی است؛ نه مهربانی!»
شاعر گفت: «مهربانی حقیقی از بطن آگاهی می‌تراود تا آزادی جان بگیرد!... اگر مهربانی نباشد، چگونه می‌شود برای انسان آزادی را طلب کرد؟!»
گفتند: «خیلی جالب است. هیچ کس تا به حال از زاویه‌ی مهربانی به آزادی نگاه نکرده بود!»
شاعر گفت: «شعر یعنی همین که در کلامت روح واژه را جاری کنی!... اگر آگاهی ریشه‌ی آزادی‌ست، مهربانی روح آزادی است که در کلام من شعر می‌شود!»
شبنم حکیم هاشمی