.نور عشق بخشش

بنام خداوند بخشنده مهربان
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
🙏🤍
آدرس کیهانی ما
جهان هستی، ابرخوشه کهکشانی لانیکیا، ابرخوشه کهکشانی سنبله، گروه محلی کهشان ها، کهکشان راه شیری، بازوی شکارچی کهکشان راه شیری، منظومه خورشیدی و بالاخره ۱۵۰ میلیون کیلومتر دورتر از خورشیدزمین زیبایمان .
هوش کیهانی
این امتحانی مادی نیست. بلکه امتحانی از هوش حقیقی ما است، و ارزیابی بشر از لاظ روحی و روانی
و شناخت شایستگی ما برای ادامه ی زندگی در این سیاره میباشد. این امتحان تشخیص قابلیت ما برای
تغییر روابطمان در سطحی اساسی با دیگران و با محیطمان است. آیا میتوانیم با همنوایی و توافق به
جای نزاع و ستیزه با هم کنار آییم؟ آیا میتوانیم توازنی بین قرنها از پیشرفت مادی با رشد درونی
بیافرینیم؟ آیا میتوانیم عطفی با سطح وحدتی که از طریق نظری با آن آشناییم (و شاید در چند لظه
استثنایی و جادویی عملً تربه کرده باشیم) به وجود آوریم؟
این آزمون تکاملی مدت زمان محدودی دارد. ما تا ابد برای آزمایش و امتحان شدن مهلت نداریم.
ما که زنده گان امروز هستیم میباید به این سؤالت پاسخ دهیم.
مسئولیت قبول شدن یا رفوزگی در امتحان با ما است. اگر پیروز شویم میتوانیم وارد مرحلهی
بعدی سیر تکاملیمان شویم، یعنی ادغاممان در موجودی یگانه. اگر شکست خوریم به احتمال قوی به
عنوان راه کور تکاملی طرد میشویم، آزمایشی که به هر دلیلی موفق نبود. بدون توجه به نزدیکی ما به
مرحلهی انتقال، بشریت خود به خود سقط میشود. اگر چنین شود ما اولین موجودی نخواهیم بود که به
خاطر ناسازگاریمان منقرض و معدوم گشتهایم.
اما اگر موفق نشویم طبیعت با دید کیهانیاش زیاد آشفته نخواهد شد. او با هر علفی که زیر پا خرد
شود، یا هر سلولی که میمیرد، یا هر بذری که جوانه نیزند، ناامید نیشود. بهراستی اگر بشریت از
زیست سقط شود، به دلیلی خواهد بود و برای گایا میتواند به اندازهی موفقیت ما در امتحان مرغوب
باشد.
اما وظیفهی ماندگاری بشریت با ما است ــ با هر یک از ما. بر خلف سایر موجودات انسان میتواند
که آینده را پیشبینی کرده و آگاهانه انتخاب کند. ما میتوانیم عملً سرنوشت خود را تغییر دهیم. برای
نخستین بار در تام تاریخ تکامل، مسئولیت ادامهی آشکاری تکامل بر دوش مواد تکاملی نهاده شده
است. ما دیگر شاهدان غیر فعال نیستیم بلکه میتوانیم فعالنه آینده را شکل دهیم. چه خوش داشته
باشیم یا نه، ما اکنون نگهبانان فرایند تکاملی بر زمین هستیم. آینده تکامل زمین در دست ما ــ یا
درستتر بگویم، در دل ما است. می باید برای این گذر انتخاب کنیم.
آیا میتوانیم به موقع انتخاب کنیم؟
هیچکس نیداند، اما تا زمانی که دریچه تکاملی به رویمان گشوده است و تا زمانی که ضربان
تکاملی در ما میتپد بگذارید که به دنبال آن تپش برویم. این ضرورتی کیهانی است.
«پیتر _راسل »
و اینک آنچه منظور از درج این سلسله مطالب بود
نوسفر یا همدلی ، دلهایی که یکی شده اند
در سطح کره ی زمین ،که البته از شخص سپس خانواده شهر کشور قاره و... باید همدل شد عزیزانم ،عزیزان پرودگار ، دونیمکره ی چپ و راست مغز را به تعادل رساند ، نیمکره ی چپ یا بخش مردانه ی مغز خشن ،در کسب قدرت ، همراه ه با معادلات ریاضی و .... می باشد و باعث حس جدا شدن از خداوند ، تک روی ،اخساس نارضایتی افسردگی ،خشونت جنگ ووو می باشد ، بیایید دست به دعا بر داریم برای تعادل این دو نیمکره در همه ی انسان ها همه ی بشریت ،برای اتصال به آن یگانه برای درک وحدت و حدت و همدلی و درنهایت انسانی که خود را با جهان هستی یکی میداند یکی میبیند و یکی درک می کند ... جنگی نیست ،ستیزی نیست ....
الهی آمین .