روابط ایران و چین در شاهنامه
شاهنامه از سند همکاری ایران و چین میگوید!
ابوالقاسم فردوسی میگوید: در زمان حکومت خسرو انوشیروان (پادشاه ساسانی)، پیمان دوستی و سند جامع همکاری بین ایران و چین امضا شد. اما ناگهان یک قوم "یهودی" به نام هپتالیان، احساس خطر کرده و برای بر هم زدن این پیمان کوشش بسیار کردند.
حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه میگوید: در زمان حکومت خسرو انوشیروان (پادشاه ساسانی)، پیمان دوستی و سند جامع همکاری بین ایران و چین امضا شد. اما ناگهان یک قوم به نام هپتالیان (هیتالیان، به عربی: هیاطله) احساس خطر کرده و برای بر هم زدن این پیمان کوشش بسیار کردند. فردوسی میگوید: غاتفر (پادشاه هپتالیان) به یارانش گفت: اگر ایران و چین با هم بسازند (سازش کنند) و دست دوستی بدهند، آنگاه سرزمین ما ویران می‌شود:
چنین گفت باسرکشان غاتفر
که مارا بدآمد ز اختر به سر
اگر شاه ایران و خاقان چین
بسازند وز دل کنند آفرین
هراسست زین دوستی بهر ما
برین روی ویران شود شهرما
اما جالب‌تر آنکه بدانیم، غاتفر، یهودی بود. به عبارتی، هپتالیان، مردمانی یهودی بودند.[1] نهایتاً ایران و چین متحد شدند و هپتالیان را سرکوب کردند.
امروز همان داستان تکرار شده است. سند جامع همکاری بین ایران و چین امضا می‌شود. همزمان، رسانه‌های وابسته به جبهه سعودی - صهیونیست دست به کار شده، با نشر دروغ و شایعه، عده‌ای از مردم را فریب می‌دهند. شوربختانه، برخی از ایرانیان نیز بدون مطالعه کلیات سند همکاریِ ایران و چین، و بدون تفکر، پیرو وسوسه‌های خناسان شده‌اند. عجیب اینکه این هموطنان مدعی هستند نگران منافع ملی اند. از این عزیزان، دو پرسش داریم.
- وقتی برجام امضا شد، عده‌ای در خیابان‌ها رقصیدند. چرا آن وقت نگران منافع ملی نشدند؟
- اصلاً متن سند همکاری را مطالعه کرده‌اند؟ وزارت امور خارجه، چند صفحه کلیات سند را منتشر کرده است. این هموطنان، بدون اینکه سند را مطالعه کنند، اعتراض می‌کنند.
پی‌نوشت:
[1]. بنگرید به: Zvi Ben-Dor Benite, The Ten Lost Tribes: A World History, Oxford University Press, 2009, P 149.
برگرفته از پژوهش ادیان