شعرناب

نصیرالدین طوسی

خواجه نصیرالدین طوسی، از بزرگترین ریاضی‌دانان و ستاره شناسان تاریخ بشر، سالیانی طولانی، در حوزه‌های علمیه نیشابور، قم، نجف تدریس کرد و پیش از مرگ وصیت کرد که در کاظمین زیر پای امام موسی کاظم و امام جواد (علیهما السلام) دفن و روی سنگ قبرش این آیه قرآن نوشته شود: وَكَلْبُهُم بَاسِطٌ ذِرَاعَيْهِ بِالْوَصِيدِ (کهف:18) یعنی همانطور که سگ اصحاب کهف، پاسبان و خادم اولیای خدا بود، من نیز پاسبان مکتب اهل بیت هستم.

خواجه نصیر الدین طوسی، شاعر، فیلسوف، ستاره‌شناس، ریاضی‌دان، پزشک و معمار ایرانی در قرن هفتم بود. او رصدخانه مراغه (پیشرفته ترین رصدخانه جهان در عصر خود) را بنا کرد. همچنین کتابخانه‌ای ساخت که 40 هزار نسخه کتاب در آن وجود داشت و در عصر خود بزرگترین کتابحانه جهان محسوب می‌شد. آثار او در ریاضیات، مثلثات و... تأثیر شگرفی بر پیشرفت تکنولوژی در اروپا گذاشت. اما او قبل از هر چیزی یک فقیه و یک عالم دینی بود. او پیرو مذهب شیعه 12 امامی بود و کتاب تجرید الاعتقاد را در راستای تبلیغ عقائد شیعه نوشت که این کتاب، از منابع درسی حوزه‌های علمیه شیعه است. همچنین کتاب‌ قواعد العقاید و جواهر الفرائض و شرح اصول کافی و بیش از 20 کتاب و رساله دیگر را در باب ترویج مذهب شیعه نوشت.
او سالیانی طولانی، در حوزه‌های علمیه نیشابور، قم، نجف تدریس کرد و پیش از مرگ وصیت کرد که در کاظمین زیر پای امام موسی کاظم و امام جواد (علیهما السلام) دفن و روی سنگ قبرش این آیه قرآن نوشته شود: وَكَلْبُهُم بَاسِطٌ ذِرَاعَيْهِ بِالْوَصِيدِ (کهف:18) یعنی همانطور که سگ اصحاب کهف، پاسبان و خادم اولیای خدا بود، من نیز پاسبان مکتب اهل بیت هستم.
برگرفته از پژوهش ادیان


0