تخلص.

سلام و درودها .
به خدمت
عزیزان و سروران ، اساتید و شاعران
وسال خوشی برای یکایک شما بزرگواران
آرزو مندم .
چند وقتی است که ، در نظر داشتم (با اجازه شما) تخلصی برای خودم انتخاب کنم .
و نامی پیدا کردم البته بعد از کلی تفکر
و تجزیه و تحلیل که خُب این نام نامی است که ماندگار می‌شود ، نامی باشد که به شخصیت من نزدیک باشد .
نامی باشد نه خَشِن و نه ملایم کار سختی بود .
و شاید برای من کار سختی بود شاید زیادی احساسی برخورد کردم با این قضیه .موضوع ،موضوعِ ساده ایست ولی در عین ساده بودن
باید برازنده باشد .
نامی باشد معقول و منطقی،
توضیحات زیادی در جاهای مختلف، کتاب‌ها و یا صفحات مجازی برای تخلص آمده.
یکی از این توضیحات .
برای تخلص (شهرت،کنیه،لقب،نام،رستن،رهایش،رهایی،
گریز) را خدمت شما عرض میکنم .
تخلص نام مستعاری است که شاعران بر خود می نهند . شاعران اغلب تخلص خود را در آخرین بیت غزل یا قصیده ی خود می آورند ،اما گاهی شاعران تخلص خود را در ابتدای غزل آورده اند ، در گذشته شاعران تخلص خود را بر اساس نام ممدوح ، اسم کوچک خود یا زادگاه خود بر می‌گزیدند و نام هایشاعران بزرگ فارسی زبان همچون سعدی شیرازی و ناصر خسرو قبادیانی و غیره از این قبیل هستند .
در واقع تخلص امضایی بوده که شاعر در پایان شعرش می آورده .
و حال بنده نه در جایگاه این بزرگان هستمو نه در خور این تخلص .
و اما از نظر تشابهات نامی بود که این تصمیم گرفته شد .
که چندین مورد را برای این تشابهات اسمی دیده ام .
با کسب اجازه از شما سروران و بزرگان ادب تخلصِ ادبی انتخابی من .....
.......................(مریخ)...........................
که خلاصه ای از محمد رضا خوشرو است
انتخاب شده .
و در پایان، نظرات برای شما اُدَبا، اساتیدِ محترم شاعران عزیز باز است و جهت راهنمایی و نظر دهیهرگونه صحبتی داشته باشید ،
خوشحال میشوم راهنمایی لازم را بفرمایید .
با تشکر از شما .
⚘