شعرناب

توفیق محمودی

زنده‌یاد "توفیق محمودی" مشهور و متخلص به «ئوستا» شاعر، نویسنده و معرقکار پیشکسوت کورد، در سال ۱۳۰۲ هجری خورشیدی در شهرستان جوانرود به دنیا آمد.
وی در زمینه‎ی شعر و ادبیات کوردی با مجلات و هفته‌نامه‎های کردستان مانند مجله سروه، مجله ئاوینه، هفته‎نامه آبیدر و... همکاری و ارتباط تنگاتنگی داشت.
وی در شاخه‌‌‌‌های زبان کوردی سورانی، اورامی و کلهری، بالغ بر چهل هزار بیت شعر سرود که پنج جلد از اشعار او، توسط فرزندش «صابر محمودی» جمع‌آوری شده است. در سال ۱۳۸۲ یک جلد از دیوان اشعار محمودی با عنوان «ئاوه‌ز و ئه‌وین» چاپ و منتشر گردید و مابقی اشعار استاد در دست چاپ می‌باشند.
در کودکی به‌علت مرگ پدر، تحت سرپرستی پدربزرگش، «محمدچراغ چاووش» قرار گرفت و پس از فراگیری قرآن در حجره‌‌‌‌ها و مکتب‌‌‌‌خانه‌‌‌‌های قدیم، به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. در سال ۱۳۳۶ در سنندج ساکن شد و به حرفه‌‌ی نازک‌‌کاری روی آورد. به‌دلیل استعداد و علاقه‌‌‌‌ی وافر، دیری نپایید که به استاد مسلم نازک‌‌‌‌کاری بدل شد و ملقب به «ئوستا» (استاد) گردید. پس از مدتی، هنر معرق‌کاری چوب، منبت‌‌‌‌کاری (برجسته)، مسطح و سه‌بعدی را وارد هنر نازک‌‌‌‌کاری نمود که تا آن زمان، در هنر نازک‌‌‌‌کاری سنندج بی‌‌‌‌سابقه و استاد محمودی، از پایه‌گزاران آن بود. وی عضو کانون هنرمندان معرق و نازک‌کار ایران بود.
وی در ۲ تیر ماه ۱۳۹۰، در بیمارستان بعثت سنندج در سن ۸۸ سالگی در اثر بیماری قلبی، دارفانی را وداع گفت و در قطعه‎ی ۴ آرامستان بهشت محمدی سنندج به خاک سپرده شد.
گردآوری و نگارش:
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)


0