حسینقلی مشفق

حسینقلی مشفق
حسینقلی مشفق ضرغام متخلّص به «مشفق» شاعر و ادیب ایرانی، در سال ۱۲۷۹ خورشیدی در بروجن از توابع چهارمحال و بختیاری، متولد گردید.
علوم ادبی را نزد میرسیّدحسن مجدالادباء اصفهانی (مدیر مدرسه اتحادیه بروجن) آموخت. سال‌ها در محضر استاد و دوست بزرگوارش مرحوم میرزا مهدی خان شارق سروده‌های خود را به نقد و تصحیح می‌نهاد.
او در سرایش اشعار بیشتر به سبک‌های هندی یا اصفهانی گرایش داشت. برخی از اشعارش حکایت از نابسامانی‌های مدیریت جامعه در آن زمان را دارد.
مشفق در سال ۱۳۴۹ مجموعه اشعار استادش، مرحوم شارق را به صورت دیوانی به نام گلزار شارق تدوین و به زیور طبع آراست. در سال ۱۳۵۰ نیز مجموعه اشعار خود را با عنوان (اندیشه های رنگارنگ) منتشر کرد.
سرانجام مشفق در سال ۱۳۵۱ در سن ۷۲ سالگی درگذشت و در تکیه بروجنی‌ها [تکیه شهداء فعلی] واقع در تخت فولاد به خاک سپرده شد.
▪︎نمونه شعر:
(۱)
بر لعل لبت رنگ می ناب که داده
بر گیسوی پر پیچ و خمت تاب که داده
آویخته بر هر سر موی تو دو صد دل
ای زلف ترا حالت قلاب که داده
تا آنکه نشاند تب بیمار غمت را
بر لعل تو خاصیت عناب که داده
این نشتر مژگان ترا کرده چه کس تیز
این خنجر ابروی ترا آب که داده
مشفق شبی آویخت به گیسوی وی و گفت
رخسار ترا جلوه مهتاب که داده.
(۲)
تو‌ ای برق محبّت سوختی تاب و توانم را
نمی‌دانم چه خواهی کرد زین پس جسم و جانم را
درون لانه‌ای آسوده سر در زیر پر بودم
ولی صیاد بی پروا به هم زد آشیانم را [...]
تو کز بزم وصالت پای من بُبریده‌ای آخر
چرا با دست هجران می‌فشاری استخوانم را.
(۳)
سلاح هست و سپه هست و مرد باید و نیست
به روز حادثه مرد نبرد باید و نیست
ز تلخ و شور جهان رو ترش نکرده کسی
که دیده خوب و بد و گرم و سرد باید و نیست
پی سلامت بیمار بی­‌زبانی چند
یکی طبیب شناسای درد باید و نیست
بخاطر دل صدها گرسنه و عریان
تنی که بگذرد از خواب و خورد باید و نیست
به کام ما و تو گردنده دگر ای دل
جز این دو مهر و مه هرزه­ گرد باید و نیست
به دفع مردم رو به شعار گرگ­ صفت
نهیب و بانگ یکی شیرمرد باید و نیست
ز تجربت سوی توفیق جسته­‌ایم طریق
دریغ کان قدم ره­نورد باید و نیست
بصیرتی که مرا همچو مشفق ضرغام
کند ز جمع فرومایه فرد باید و نیست.
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی ( رها)
منابع
- مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۵۰-۴۵۱.۲.
- مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۳۱.
- کتاب یک قدم تا آسمان از بام ایران، بروجن.