شعرناب

آراء فلسفی استاد مهدی رضاپور

به نام خدا
معرفی کتاب عالم هستی از دیدگاه دین وعقل
این جانب مهدی رضاپور(مازندرانی) مقیم مشهد مقدس در تاریخ 20/10/1390 کتاب مذکور را تالیف و پس از چندبارتجدید نظر، آخرین تجدید نظر در تاریخ 09/02/1400 پایان یافت.
در آخرین تجدید نظر، مطالب کتاب را در بیست گفتار مرتب کردهام و آن بیست گفتار عبارتند از:
گفتار نخست: معانی کلمه وجود
گفتار دوم: معانی کلمه موجود
گفتار سوم: معانی کلمه عدم
گفتار چهارم: موجود نخستین
گفتار پنجم: عالم هستی
گفتار ششم: شناسنامه عالم هستی
گفتار هفتم: سه بخش عالم امکان
گفتار هشتم: زیربنای عالم امکان
گفتار نهم: تعداد عوالم امکانی
گفتار دهم: معانی کلمه عرش
گفتار یازدهم: معانی کلمه کرسی
گفتار دوازدهم: معانی کلمه سماء
گفتار سیزدهم: معانی کلمه ارض
گفتار چهاردهم: بطلان نظریه وحدت وجود
گفتار پانزدهم: نحوه چیدمان عوالم امکانی
گفتار شانزدهم: تشابه جهانها
گفتار هفدهم: شش روزآفرینش
گفتار هجدهم: اهداف حضرت حق از آفریدن عالم و آدم
گفتار نوزدهم: زمان
گفتار بیستم: وسعت عالم هستی
از جمله آراء من که در کتاب مذکور نوشته شده است عبارتند از:
کلمه وجود، معانی کثیره دارد که هفده معنای آن در گفتار نخست آمده است.
هیچ موجودی مرکب از وجود و ماهیت نمی باشد و لهذا بحث از اصالت وجود و یا اصالت ماهیت از اساس یک بحث باطل و بیهوده است.
مجموعه ای که تشکیل شده است از خداوند متعال و عالم امکان، درخور این است که عالم هستی نامیده شود و لهذا استعمال عالم هستی به معنای عالم امکان، اشتباه رایج است.
عالم هستی تشکیل شده است از بیست عالم امکانی و یک حقیقت عالم آفرین کعه خداوند متعال نامیده می شود.
زیربنای عالم هستی، خداوند متعال و زیربنای عالم امکان، پاره های کاملاٌ مجرد می باشند و پاره های کاملا مجرد بر دو قسمند: 1-پاره های کاملاٌ مجرد وجود ساز 2- پاره های کاملاٌ مجرد ذره ساز
عالم امکان از سه بخش تشکیل شده است و آن سه بخش عبارتند از: 1- عرش عظیم 2-سماوات سبع 3- ارضین سبع
عرش عظیم از شش عالم یک لایه و به تعبیر دیگر، از شش عالم نوری، تشکیل گردیده است.
منظور از سماوات سبع، هفت جهان دولایه و صوری و جسمانی است.
منظور از ارضین سبع، هفت جهان دو لایه و صوری و مادی می باشد.
تعداد جهان های دو لایه و صوری، چهارده جهان است که هفت تای آنها را به سبب لطافت آنها، جهان های دو لایه و صوری و جسمانی نامیدهام و هفت تای دیگر را به سبب کثافت یا غلظت آنها، جهان های دو لایه و صوری و مادی نامیدهام.
اهداف حضرت حق از آفریدن عالم و آدم، ارضاء امیال ذاتیه الهیه بوده است.
مقصود از شش روز آفرینش، شش دوره آفرینش عالم امکان است و نه شش دوره آفرینش جهان طبیعت. توضیح اینکه عالم امکان ازبیست عالم امکانی تشکیل شده است که جهان طبیعت یک عالم از آن بیست عالم است و جهان طبیعت اگرچه از هزار میلیارد کهکشان و بلکه بیشتر تشکیل شده است، معهذا کوچکترین عالم از آن بیست عالم است.
زمان عبارتست از بعد بقا.
زمان از اختصاصات ماده نیست بلکه از اختصاصات موجود بما هو موجود است.
* منتظر پیشنهادها و نظرات سازنده شما عزیزان هستم.


0