مکتب ادبی نور گرایی - فِرِسته 2

2. فراخوان اتحاد نور اندیشان جهان با هر دینی
(البته بی گمان، منظور این نیست که منِ مسلمان، بجای قرآن، ترکیبی از آموزه های کتاب های آسمانی و مطالب تحریف شده ی آنها را بپذیرم، بلکه منظور این است که با پیروی از قرآن و عقیده به قداست قسمت های مشترک و تحریف نشده ی کتاب های آسمانی، اشتراک خود با پیروان دیگر کتاب های آسمانی را نشان دهیم و بجای تاکید بر غیر همدین بودن با آنها، این بار ضمن حفظ ارزش های دینی (و نکات مثبت قومی و ملی) خود، آماده شویم برای اتحادی بر محور آموزه های خدایی در مقابل اندیشه های اهریمنی)
3. محوریت فضایی مثبت، دوست داشتنی و امیدوارانه در کلیت اثر
4. اصل تعادل
رهنمون:
جسم و روح، واقعیت و تخیل، حقیقت و فراحقیقت(عالم غیب)، دنیا و آخرت و از این قبیل بصورت متعادل در کلیت آثار نورگرا وجود خواهند داشت
(هر چند ممکن است بصورت موقعیتی و موقت و در برخی آثار خاص، غلبه با جنبه ای خاص باشد).
5. بهره گیری از جنبه های مثبت سنت و صنعت(جهان سنتی و جهان مدرن و پست مدرن) در کنار هم
6. رویکرد جامع به هستی درزیرسایه ی خدا و در دو محور من و ما یا به عبارتی فرد و جامعه
رهنمون:
خدا: یکتای همیشه اثرگذار و نوربخش هستی در رأس و به عنوان حقیقت و اصل هستی
من: نگاه به حقیقت انسانی "من" از جنبه های فلسفی، روانشناختی، اجتماعی و غیره یا به عبارتی: منِ عینیِ شخصیت های اثر و اندیشه ها، خواسته ها، توان و محدودیت و همه ی ویژگی های آنها
ما: خانواده، نزدیکان، دوستان، جامعه، ارتباطات، دوستی ها، دشمنی ها و...
"من" و "ما" بعنوان دو رویکرد اصلی در مکتب نور گرایی، برپایه ی تأثیر پذیری از سه رویکرد قالبی مهم قرار می گیرند، یعنی در آن قالب ها یا محیط ها (گاهی) بطور مستقیم و (گاهی) غیر مستقیم قرار می گیرند و خود را نشان می دهند.
این سه قالب جامع محیطی عبارت اند از:
دیروز، امروز و فردا
دیروز: قالبی در محیط غیر مستقیم و آنچه پایه و بنیانش در گذشته گذاشته شده و تاثیراتش بر زندگی امروزمان پدیدار است مانند
تاریخ، میهن، زبان مادری و بطور کلی فرهنگ بومی و در حوزه های دیگر، ویژگی هایی همچون عوامل وراثتی و... که پیوندی میان شخص و گذشته ی او هستند.
امروز: قالب محیطی مستقیم یعنی واقعیت های روز و دوره ی معاصر و تأثيرات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و... آنها بر افراد و جوامع مختلف و حتی بر پدیده هایی مانند محیط زیست
فردا:
قالبی در محیط غیر مستقیم و
در دو بُعد دنیوی و اُخرَوی:
در بُعد اخروی، آنچه به زندگی پس از مرگ مربوط می شود.
در بُعد دنیوی، آینده نگری و برنامه ریزی در سطوح مختلف برای آینده و بویژه نبرد بزرگ حق و باطل بین یاران حضرت مهدی و یاران دجال
نکته:
دلیل این که تنها از نام های زمانی استفاده کرده و نام های مکانی را به کار نبرده ایم، این است که طبعا زمان در مکان خود، جریان می یابد و مثلا وقتی می گوییم "امروز"، این ظرف زمانی در محیطی مکانی هم حضور خود را نشان می دهد و با جامعیت آنچه گفته ایم، تفاوت قائل شدن بین این جا و آن جا نیز الزام آور نیست،
به عبارت دیگر، این جا و آن جا، خارج از دیروز و امروز و فردا نیستند.
مطلب دیگر این که:
در نگاهی ژرف تر و فراتر از زمان، گذشته، حال و آینده به یگانگی می رسند.
(ادامه دارد)
#محمدعلی_رضاپور (#مهدی)