شعرناب

روز نوشت _ شماره 20

دوست من
همسایه ای دارد
که به مدت 30 سال به دختران سرزمین
تاریخ آموخت
اما کسی نبود که به او بیاموزد
نباید زباله هایش را ، جلوی درب خانه همسایه بگذارد.
آیا نباید از این درد ، غمگین شد؟
***
مسئولین دروغگو
پدر و مادر دروغگو
فرزندان دروغگو
و حتی کودکان دروغگو
ما هویتمان را به دروغ ، باخته ایم.
***
این چه مصیبتیس که دچارش شده ایم؟
اخلاقمان افسار گسیخته
تاریخ معاصرمان ویران شهر
امروزمان اندوهبار
آیندمان تار و مبهم
اما ادعاهایمان ، گوش فلک را کر میکند
***
مدتی پیش
انسانی به خاطر مصرف بیش از حد مواد مخدر درگذشت
که در روزگاری نه چندان دورمعلم تعلیمات اجتماعی من بود
و این غم بزرگ
تنها یکی از هزاران زخمیست
که هر روز بر پیکر ناتوان و خسته ی فرهنگ این سرزمین
نقش میبندد
***
روزنوشت
ابوالقاسم کریمی
تهران_ورامین
تاریخ: از 3/اردیبهشت /1399 تا 7 / بهمن /1399


0