شعرناب

دروغ1

دروغ؟
در پس هر دروغی یک حقیقت نهفته شده، بدانگونه که وقتی دروغی گفته شود، حقیقت آن است که دروغی گفته شده. به راستی دقت کردید چرا دروغ در پندار‌، گفتار و کردار ما میباشد؟ اصلا چگونه میشود ما شخصیت دروغین باشیم، اما اما هیچ شخص دومی در کار نباشد که مخاطب دروغ باشد؟
روزی با او از عشق سخن گفته شد و او در پی عشق آمد، اما او هوس را دید، تا مدتها سرگشته و حیران و نالان بود. این دروغ از کجا شروع شد؟وقتی تو ظاهرا از عشق میگویی ولی در عمل هوس هستی،تمام عالم مجازات میشوند، چرا؟ چون باورش به عشق از بین میرود،‌ او دیگر حقیقت را قبول ندارد، و تمام عالم علیه تو هستند چون بنده‌ای را از راه حق منحرف کردی و در کنارش بنده او میشوند چون صادقانه به دنبال یار حقیقی میباشد.
یادت نره، تو با دروغ به کسی جز خودت ظلم نمیکنی، شاید بدترین مجازات رها کردن تو به حال خودت باشد تا در دروغ بیشتر غرق شوی.
اضافه گویی نکنم که طولانی شدن مطلب باعث نشود خواندنش را سخت کند. در چندین پست باید بیان کنیم تا دوستی اذیت نشود


0