شعرناب

پهنای عشق ۲

بسم الله الرحمن الرحیم
لا حول و لا قوة الا بالله
عشق بالاترین رتبه ی خلقت است. لطیف ترین است!!! پس در میابیم که با درهم آمیز عشق به جهتِ ناچیز شدن، با اول و آخر شدن و ظاهر و باطن شدن ها و نیز دوردست ترین ها را تنها با عشق میتوان ممکن نمود. هوشیار شدن در ساحت عشق شاید همان ترس حافظ بود که گفت:
در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت
زنهار ازین بیابان وین راه بی نهایت چرا که در ساحت عشق مجنون وار بودن در هوشیاری استعدادی کامل می طلبد و این را در عبدی حقیقی و پیمان بسته در ازل با معبود میتوان یافت، نه هر مدعی منافقی. سرپرست حضورت را اگر بدست بگیری خطاست این از تو مدعی میسازد. سرپرست حضور رب العالمین است. سر تسلیم را باید با اندازه ی وسع خودت بر خواست پروردگار عالم قرار دهیو البته حال غبطه خوردن بر نیکنامان حقیقی همواره تو را به وسعت رزق نزدیک میکند.
هر گاه پریشان باشی پروازت خطاست. نخواه که با شک به ارتقاء برسی به دیگر معنا در تزلزلِ شک مرّه گی های مخفی باقی نمان بلکه با اطمینان یاد خدا آرامشت را عاشقانه در همه جا حاصل میکند.
و من الله توفیق


0