آرش بارانپور
آرش بارانپور
شاعر عشق و حماسه
ولی‌احمد(آرش) بارانپور متولد ۱۳۲۹، در حصار ایذه شاعر خوزستانی بود.
بارانپور از سالهاى نخست انقلاب ایران، همكارى خود را با مطبوعات آغاز كرد. این همكارى تا آخرین لحظات زندگى ادامه داشت. اكثر اشعار او در قالب آزاد بوده است. وى هیچگاه اقدام به چاپ مجموعهاى از اشعار خود نكرد. در سالهاى دفاع مقدس، شاعر عشق و حماسه بود. پیش از انقلاب، كارمند شركت نفت در مسجد سلیمان بود و از كسانى بود كه در اعتصابات شركت نفت شركت جست و دستگیر و به زندان كارون اهواز برده شد و یكى دو ماه بعد با پیروزى انقلاب آزاد شد. آرش فقط مدت دو ماه و نیم در شركت نفت مشغول به كار بود. پس از آن، مغازهاى براى تعمیر رادیو و تلویزون باز كرد و شروع به كار كرد. اما مدتى بعد هم این شغل را رها كرد و به دنبال كتاب فروشى (بساط خیابانى) رفت و سپس چهار ماه پیش از فوت دوباره به شركت نفت بازگشت.
بارانپور سرانجام در روز چهارشنبه چهارم آذر ۱۳۷۱ هنگام مراجعه برای شركت در كنگرهى شعر بسیج در بوشهر در جاده اهواز بر اثر تصادف درگذشت.
بعد از مرگش، در سال ۱۳۷۶، مجموعه ای از اشعار او با عنوان «بعد از باران» به کوشش «عبدالرحیم سعیدی‌راد» چاپ و منتشر شد.
- نمونه شعر:
با نگاهی به این جان
نه توان گریز از خویش دارم و
نه در حرمت یک خواب
به دیدارت دل خوش
چه پر دغدغه می‌گذرد
پایکوبانی این لحظه‌ها
پریش دل است
با سینه‌ای که سپرده دارم
با آزمون سر سپردگی
رها در این قول
هنوز منم
که بجان خریده‌ام
سرود فرشتگان را
از لبان تو
نه اهل تملق و
نه مدح سرای بزرگیت
تنها ره نشانم تو بودی و
پا بپایم برده‌ای
همین‌ست که بی‌حضورت از دست رفته‌ام.
جمع‌آوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)