اُمّــید

برداشت من از متن داخل تصویر:
#امید چیز خوبیست
مثل آخرین گلوله برای سرباز،که نمی‌گذارد اسیر شود
مثل طناب برای #زندانیِ سلول #انفرادی که نمیگذارد اسیر بماند
اسارت یعنی چه!؟
غیر از آشفتگی در #روزمره هاست؟
امید چیز خوبی است
حتی شاید از چیز خوب هم بهتر باشد!
اما مساله این است تعبیر هرکس از امید و تقابلش چیست؟
مثلا همه ما امید را همان روزنه‌ی کوچکی می بینیم که فرد زیر آوار می بیند!
یا مثلا همان کورسویی که فرد #گمشده در #بیابان ظلمت می بیند!
اما این وسط تعبیر از آوار یا بیابان فراموش می‌شود!!
یعنی مثلا من دنیا ، زندگی و زنده بودن را آوار می بینم و تو شکست عشقی روزانه ات را... من در بین میلیارد ها موجود جامد و نبات و انسانی که میتوانستم باشم گم شده ام و تو در بین عیش و نوش هایت !
من در زندگی ها گم شده ام و تو در زندگی ات !!
و این دو ها خیلی فرق دارند...
امید من به رهایی ، با امید تو به رهایی
که مقصود تو از #رهایی ، دقیقا همان منظور من از #اسارت است...
#علی_چنارانی #صلصال
۱۰/اردیبهشت/۹۷
پ.ن: منظور "من" از "تو" مخاطب قرار دادن طرز فکر میلیاردی افراد در مقابل طرز فکر انگشت شمار خودم بود. به خودتون نگیرید رفقا 😉
در ضمن با #خودکشی هم موافق نیستم !
هرچند متن رو به چالش میکشه !