شعرناب

هلهله ی پروانه ها

روزِ دلپذیری َست وَ
صدای طنین انداز
گنجشکهای شوخ بازیگوش
در لابه لای شاخه های درختانِ
در حال بیدار
قلم را
به شیطنت می اندازد؛
واژه ها سرگردان و مدهوش
می شوند و'
هجاهای بلند بیدار
وَ استعاره ها
برای از تو گفتن:
سرشار از
عطر شیر و عسل می گردند؛
گویا !
هنگامی که دوست داشتن تو...
در من وزیدن می گیرد؛
ذهن شعرها را
هلهله ی پروانه ها
گیج می کند؛
وَ بازی شاپرک ها
هنگامه ی غروب
با گلبرگ های شاد
در لابه لای سطرها
به رقص در می آید؛
وَ آن گاه
نظم شعرهایم
ناتمام می ماند وَ
در میان بوسه های سرخِ بی بُن بَست
از دست می رود؛
#بهاره_حسین_زاده


0