مناظره یِ صائب، شهریار، سپیدار و دیگران با حافظ

حافظ شیرازی
اگـرآن تـرک شیرازی بـه دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بـخارا را
صائب تبریزی
اگـــر آن تـــرک شـیرازی بـــه دست آرد دل مـــــا را
بــه خــال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد
نــه چـون حـافظ کـه می بخشد سمرقند و بـخارا را
شهریار تبریزی
اگـــــر آن تــــــرک شیرازی بـــه دست آرد دل مــــا را
بـــه خـــال هـنـدویـش بخـشم تــمــام روح و اجـــزارا
هــر آنکس چـیز می بخشد بـه سـان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سـر و دسـت و تـن و پــا را به خــاک گور می بخشند
نـــه بـــر آن تـــرکشـیرازی کـــه بــرده جـمله دلها را
عیسی نصراللهی (سپیدار):
ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗُﺮﮎِ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ، ﻧﻤﯿﺒﺨﺸﺪ دل ﻭ پا ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻓﺎﻝِ ﻧﯿﮏ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ، ﺧﯿﺎﻝِ گیسِ ﺳﺎﺭﺍ ﺭﺍ /
ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺣﺎﻓﻆِ ﺩﻟﻬﺎ ﮐﻪ ﻣﯿﺒﺨﺸﺪ ﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ
ﺑﺪﺍﻧﺪ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻣﻦ، ﺑﻔﻬﻤَﺪ ﮐﺎﺭِ فردا ﺭا /
ﺩﻭ ﺷﺎﺧﻪ ﻧﺮﮔﺲ ﻭ مریم،ﺩﻭ شاخه سُرخِ اُرکیده
به همراه آوَرَد امّا، ﻧﮕﺎﻩِ ﺗﻨﺪِ مینا ﺭﺍ /
ﺩِگَر ﺩﻭﺭﺍﻥِ نازیدن، ستوهِ تیشه یِ فرهاد
نباشد شورِ شیرینَش ، زبانِ تلخِ لیلا را /
ﯾﮑﯽ ﮔﻮﯾﺪ به آن حافظ، سخاوتمندِ این قصه
چرا بخشیدی ای شاعر، سَر و رخسارِ سیما را؟
ﺍﮔﺮ دلداده یِ مویَش، زَنَش را ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯿﺪﺍﺭﺩ
«الا یا ایهاالساقی »، فروغِ چشمِ رعنا را /
اگر یغماگرِ زُلفَش، خودش بَخشَد بخارا را
دِگَر واگویه یِ خالَش، اَدِر کأسا،زلیخا را /
بنازَم شعرِ این شاعر،لسان الغیبِ امروزی
پشیمان کرده اینک او،دروغِ یوغِ دنیا را /
_______________________________
شعر_ عیسی نصراللهی
*** چنانچه دوستان عزیز، اشعار دیگری یا شاعران دیگری می شناسند که با این ابیات شعر حافظ مناظراتی داشته اند و یا خودشان آن را سُروده یا بصورت بداهه میسرایند، در این پُست بیاورند ( اگر مقدور بود)
درپناهِ مهر