طبیغت

هماره اشخاص عادی و فاقد تربیت هنری،هرگز زیبایی یک جنگل بکر یا عظمت یک غروب آفتاب یا لطافت و دل پذیری یک هوای بارانی یا یک صبح دل انگیز بهاری رادر نمی یابند یا اگر هم زیبایی آن رادریابند، به گونه ای بسیار سطحی ومعمولی خواهد بود و تاثیر عمیقی دروجود ایشان نخواهد داشت؛درحالی که یک شخص آشنا با هنر و زیبایی های هنری که دارای ذوق و احساس تربیت شده است،در مقابل این زیبایی ها ساعت ها به نظاره می ایستد و به تحسین آن ها و خالق آن ها
می پردازد.