مروری بر قالب های شعری 1

عرض سلام خدمت همه عزیزان و بزرگواران،
با اجازه ی همه ی اساتید در چند بخش قصد مرور قالب های شعری کلاسیک و مدرن را دارم تا با استفاده از تجربیات و دانش بزرگواران مطالب کامل و جامع شده و در نوشتن اشعار در قالب های مختلفمهارت و علم بیشتری به کار بریم.
پیشاپیش از همراهی و نظرات مفید شما سپاسگزارم.
************************************************************************************
مثنوی: شعری است که اولا تمام ابیاتش مصرع است، یعنی در مصرع اول و دوم تمامی بیت ها قافیه وجود دارد.
ثانیا قافیه ی هر بیتی مستقل است و با بقیه ی بیت های دیگر تفاوت دارد. البته می توان که قافیه های یک بیت را پس از چند بیت بعد، دوباره به کار برد.
حداقل مثنوی 2 بیت است و حداکثر آن محدودیتی ندارد.
غزل: به طور میانگین بین 5 تا 15 بیت است. مصراع نخست با مصراع های زوج هم قافیه است.
بیت ها از لحاظ مضمون دارای استقلال هستند و معمولا شاعر در پایان شعر غزل نام یا تخلص را می آورد.
* انواع غزل:
1- عاشقانه
2- عارفانه
3- تلفیقی (تلفیق عشق و عرفان)
4- قلندری (کنایه ای به صوفیان ظاهرپرست)
5- مضمون (سبکی هندی همراه با مضمون های تازه)
6- سیاسی – وطنی
7- غزل نو (تصویر نو و جدید با زبان امروزی) : این نوع غزل تحت تاثیر شعر نو بوجود آمد.
از مشخصه های آن : زبان تازه و امروزی، غلبه تصاویر نو و جدید، وزن های عروضی تازه و وحدت محتوا
8- پست مدرن (نقد مدرنیسم با تفکرات فلسفی) : نام های متفاوتی دارد من جمله پیشرو .
دارای بازی های زبانی زیاد و همچنین اندیشه و تفکرات فلسفی در نقد مدرنیسم است. در بعضی از این اشعار گاهی خروج از قالب در تعامل فرم و محتوا را هم می توان دید.
قصیده: از لحاظ شکل و قیافه مانند غزل است و در آن معمولا یک قصد معین یعنی یک موضوع واحد محور سخن قرار می گیرد و از این جهت با غزل تفاوت دارد و همچنین است تفاوت در تعداد ابیات که قصیده حداقل 16 بیت و حداکثر آن آزاد است.
قطعه: هیچ یک از ابیاتش مصرّع نیست یعنی قافیه هایش فقط در مصراع های زوج قرار دارد.
از این جهت آن را قطعه می گویند که گویی قطعه ای از غزل یا قصیده را از میان بریده اند. حداقل ابیات 2 بیت و حداکثر آن نامشخص است. در قطعه معمولا موضوعات اخلاقی و اجتماعی مطرح می شود .
ادامه دارد....