شاعران تنها زمانی می میرند که فراموش شوندعرض احتــرام و امتنــان خدمت اساتید گرانمهــرم و نیـز عرض پوزش به جهت تأخیر و غیبت طولانی مدت که طبعاً عوارض این کم سعادتی بیش از هر کسی دیگر، دامان منِ وامانده را گرفت. غرض از مزاحمت اعلام حضـور مجدد و فعالیتی بیش از پیش بود.انتظار می رود تا چه در هیأت منتقد،استاد و دوست ادیبم و چه در نقش تازه واردی که تا همیشه و تا هنـوز به رهنمودهایشان نیاز داشته و دارم.باشد که به نقد قاعده مند در بالندگی یکدیگر بکوشیم.اینها را که می نویسم اسامی عزیزانی که چندسال پیش با انتقادات سازنده ی خود در رشد من نقشی به سزا ایفا نمودند در ذهنم مرور می شود.عزیزان جانـــم : جناب استاد فکری احمدی/بانو جمیله عجم /استاد استکی / استاد انصاری/ استاد رافعی/سرکار خانم استاد بدری/ استاد دژاگه / استاد مصطفی(تنها) / استاد حکیمی /و دیگر عزیزانی که این صفحه ی محدود گنجایش بزرگی نامشان را ندارد... از پستها دیدن فرمایید.تعدادی تازه سروده شده اند و تعدادی هم از قدیمی ها هستند که ویرایش شده اند.دیدن دوباره تان خوشحالم می کند و انگیزه ام می بخشاید...دوستدار همیشگی تان #محمد_نیک_روش
|