روش محقق
استادمامی گفت :ابوعلی سیناگفته : هیچ گاه دربقچهٔ امکانونبندین.هرچی شنیدین ، بذارین توبقچهٔ امکان.
مرحوم امام خمینی براعروسش نوشت :دخترم! سعى کن اگر اهلش نیستى و نشدى، انکار مقامات عارفین و صالحین را نکنى و معاندت با آنان را از وظایف دینى نشمرى، بسیارى از آنچه آنان گفته اند در قرآن کریم به طور رمز و سربسته، و در ادعیه و مناجاتِ اهل عصمت بازتر، آمده است و چون ما جاهلان از آنها محرومیم با آن به معارضه برخاستیم. گویند صدر المتألّهین دید در جوار حضرت معصومه - سلام اللَّه علیها- شخصى او را لعن مىکند، پرسید: چرا صدر را لعن مىکنى؟ جواب داد: او قائل به وحدت واجب الوجود است، گفت: پس او را لعن کن! این امر اگر قصه هم باشد حکایت از یک واقعیت دارد. واقعیت دردناکى که من خود قصه هایى را دیده یا شنیده ام که در زمان ما بوده است.
طلاب مدرسه فیضیه قم ، کوزه ای را که فرزندخردسال امام خمینی ازآن آب نوشیده بود ، بردندودر رودخانه آب کشیدند.چون ایشان تدریس فلسفه می کرد.
صاحب تفسیرالمیزان ، مخالفان فلسفه رادعوت به مباهله کرد.
مرحوم آقای موسوی اردبیلی گفت : میرزای قمی ، ملاصدراراازقم بیرون کرد.اوهم به روستای کهک رفت.
اصولیون یه قاعده دارن میگن :الجمع مهماامکن ، اولی من الطرح...
خردمندوقتی به مطلب جدیدی می رسه ، مطالب قدیمی رودورنمی ریزه.به این روش تعصب کورکورانه نمی گن...
مرحوم آقای صالحی نجف آبادی دردرس تفسیرخوددرسال ۱۳۶۴ درحسینیه شهدای قم بارهامی گفت :
حياة العلم بالنقدوالرد