شعرناب

کروناآمد!

کرونا آمد، همه جا! تعطیل درس ومشق وکلاس ها تعطیل!
نه فقط، درس ومشق و آموزش در جهان، همه ماجرا تعطیل!
اقتصاد و سیاست و" تدبیر" هنر وعلم وسینما! تعطیل!
از "وهان" و" سئول " تا"ایران" تا "اروپا" و "امریکا" تعطیل!
" کرونا" حاکم جهان گردید! دولت ومجلس و قوا تعطیل!
مردی آمد "ضریح" را بوسید شیخ گفت: این کارها تعطیل!
برگ سبز "وهان" چینی بود کاش می شد! مرزها تعطیل!
بشریت که" ادعایی" داشت مانده در گل!، بی نوا! تعطیل!
از زمین و زمان بلا بارید جمعه حتی نماز ما، تعطیل!
جاجی آمد زجده با احرام از قضا! " مکه" و " منا"! تعطیل!
شستن دست شرط عقل آمد دیدن دوست؛ آشنا، تعطیل!
گفت رندی:" پنبه ای آور!" تا به کارآیدش کجا؟..... تعطیل!
دیگری طب سنتی آورد تا کند جمله ی بلا! تعطیل!
" کرونا"! گرچه ذره ی خرد یست بنگر کرده تا کجا! تعطیل!
جمعی از مردمان سیرت پاک نشدند این زمانها تعطیل!
جانشان در کف از پریشانی تا نمایند" این بلا"، تعطیل !
ما خجل از صداقت آنان بهرآنان به جز خدا تعطیل !
سروده شمس اله قنبری –قم-فروردین 99


1