تقدیم به روح بزرگ مادر مهربانم
همی نالم چرا تا روز آخر
نبود تقدیر که باشم پیش مادر
به غمزه مهوشم بود و پناهم
بنوشیدم بعمری می ز ساغر
همیشه مرهمی بر قلب من بود
بماند جاودان آن نیک اختر
بمانده یاد من آن نرگس چشم
ندیدم خوشتر از لبخند مادر
تمام لحظه هایم پر ز عشقش
ندیدم آخرین بار ماه منظر
برفت مادر ولی مرگ شقایق
بماند خاطرم تا روز محشر
بباشم تا ابد مدیون مهرش
گذارم یاد او چون تاج بر سر .