کودکیچقدر همه چیز زود رد می شود، یه وقتایی حس میکنمکودکیم با تعجب به عکسهایم نگاه میکنهو یواشکی در گوشم بهم می گه: کاش این همه عجله نداشتی ، کاش برگردی! انگار کودکیم هنوز بازمانده و من گمش کردم. شگفت زده ام! چطور ممکنه اینقدر با عجله ، کاش این گذر فقط شوخی بود، اما... باید نمی گذاشتم به عکسهایم نگاه کند، باید نمی گذاشتم هواییم کند...
|