مروری بر تاریخ فرهنگ عرب منهای 1440

در روایات تاریخی میخوانیم که در عرب جاهلی پسین زنانی بودند که دارای علم بودند و علم بر بام هر کسی بود بدین معنا بود که بانوی خانه زنی است که مردان زیادی با او همخوابی کرده است و ابائی از این کار ندارد چنان زنی آن کار را فخر خود میدانسته است. و زنانی نیز بوده اند که به تن فروشی می پرداخته اند و مردم نیز آن را بد نمی دانسته اند.
گویند وقتی زنی مهمان غریبه داشت چوبی بر درب خانه میگذاشت به علامت مهمان تا بدانند که او اکنو مشغول پذیرایی از مهمان خویش است و در این صورت حتی شوهر او بر میگشت و داخل نمیشد.(1)
همچنین یکی از سنت های رایج عرب جاهلی استلحاق بوده، بدین معنا که انسان شخص دیگري را در نسب به خود ملحق کند. این کار را هم در مورد افراد معلوم النسب و هم در مورد اسیران ،موالی ، چنان که . بردند بردگان و افراد مجهول النسب به کار می معاویه براي نزدیک کردن هر چه بیشترِ زیاد بن سمیه به خود، با آوردن گواهان و او را زیاد بن ابی سفیان و برادر خود خواند (تاریخ طبری،بیروت، مؤسسۀ الاعلمی،1879ص214).
و نیز یکی دیگر از رسوم و سنتهای جاهلی در مورد رفتار با زنان، کامجویی به نحو «بدل» بوده است بدین صورت که مردان زنان خود را با هم موقتا معاوضه می کرده اند. (مجتبی گراوند، نیمسال نامهتاریخ نو، ش 2، 1390)
تامل در اینگونه موارد از تاریخ فرهنگ عرب جاهلی، ما را به یکی از دو دیدگاه میرساند:
یک/ اینکه عرب جاهلی منهای 1440، در حدی از رشد فکری و ارتقای فرهننگ بوده که غرب و شرق درس خوانده، امروز بدان رسیده، و ارتباط جنسی زن شوهر دار و غیر شوهر دار را با مردی دیگر -غیر از طریق مشروع - نشانهفرهیختگی و رشد و بالندگی فکر و روح می داند. و بر این اساس می گوییم پس آنان به قدر 1440 سال از اینان جلوتر بوده اند.
دو/ اینکهآن اخلاق و مرام و طرز تفکر نظام گسیخته را نشانه جاهلیت و توحش باید دانست و وضعیت مشابه امروز غرب و شرق کذائی را ارتجاع خبیثی که انسان را به درجه دام و دد فرو برده است. فتامل.
22/3/1398- مشهد
(1) در فقه اسلامی قاعده ای داریم به نام «قاعده جب». جب به معنای محو و نادیده گرفتن است. این قاعده بر مبنای حدیثی از رسول گرامی اسلام است که میگوید:
الاسلام یجبّ ماقبله. لذا از این منظر گناه تمام کسانی که قبل از اسلام مرتکب گناهی شده اند نادیده گرفته میشود و نزد خدا مؤاخذه نمیشوند.