شعرناب

کیستم من؟!


كيستم من
كيستم؟!
هبوطى ازبهشت
بر روى زمين
فرشته اى گم شده
در كهكشان ها
كيستم من؟!
نسيمى خنك از بى كران هستى
درحال چرخش
به نقطه اى دور
و
شعاع نور
تابى نهايت
دروجودم...
كيستم من؟!
انسانى نشسته ،در راه زمان
كه رقص كنان
معنى مى دهد
هستى را
يا پرنده اى
امده از سياره اى كوچك
تا
عشق را پرواز دهد
به بالهايش
كيستم من؟!
عشق هستم
جارى در
كوه ها
دشت ها
رو د ها
و انسان ها
جارى در كل كائنات...
فرود امدم
تا بهانه صعودت باشم
تا منزل مقصود...
از كتاب نيايش بانور "فرحناز راسخ"


1